Bożenna Biskupska, Wytyczanie obrazu 0-1, 2007

metal, beton, 40 x 26 x 5 cm sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: BISKUPSKA BOŻENNA/WYTYCZANIE OBRAZU/0-1/2007

pochodzenie: kolekcja prywatna, Warszawa
literatura: Bożenna Biskupska UPAKOWANE, Galeria Wschodnia, Łódź, 2001; Bożenna Biskupska Wytyczanie obrazu prace 1982-2002, Galeria Sztuki Program, Warszawa, 2002
Bożenna Biskupska urodziła się w Warszawie w 1952 roku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1970 – 72 i w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1972 – 76. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni prof. Tadeusza Dominika w 1976 r. Uprawia malarstwo i rzeźbę. Na IV Międzynarodowym Biennale Miniatury Tkackiej, Savaria Museum, Szhombathely, Węgry w 1982 r. zdobyła I nagrodę. W 1984 roku otrzymała dwuletnie stypendium Ministra Kultury i Sztuki, w 1986 roku Nagrodę I stopnia im. Stanisława Wyspiańskiego – za malarstwo i rzeźbę. Reprezentowała Polskę na XLI Biennale Sztuki w Wenecji w 1984 r. oraz na XIV Międzynarodowym Biennale Małych Rzeźb w Brązie w Padwie.

W początkowej fazie swojej niezależnej twórczości artystka wykroczyła poza ciasne ramy przestrzeni malarskiej i tkackiej ku formom trójwymiarowym. Przełamanie nastąpiło w latach 80 XX wieku, kiedy to Biskupska zaczęła konstruować ogromne zdeformowane ludzkie sylwetki (Misterium czasu, Non Omnis Moriar, Płytowce). Przygotowywała je z różnych materiałów m.in. pakuł, włókien czy trocin. Stanowiły one symbole cierpienia, przemijania i śmierci.

Postacie te następnie przekształciły się w swoje własne znaki: od ekspresyjnych i wieloznacznych form aż do abstrakcyjnego pojęcia. Artystka poszukiwała odpowiedniej formy wyrazu (Siedzący, Organizm) by ostatecznie zdecydować się na postać Jednonogiego. Jest to najbardziej wyrazista i dramatyczna spośród figuralnych propozycji artystki. Szczególne znaczenie dla konceptualnego rozwoju twórczości Biskupskiej miała wystawa plenerowa w Centrum Rzeźby Polskiej w 1998. Zostało na niej przedstawione siedem obiektów Jednonogich wchodzących w skład cyklu Wytyczanie obrazu. Figury te były zamknięte w sześcianach ze stalowych kątowników.