Głowa młodej Rzymianki

marmur biały; wys. 51 cm, szer. 22 cm, głęb. 27 cm.
Rzym, I w. p. n. e. / I w. n. e.
Głowa młodej kobiety o regularnych rysach i wydatnym nosie.
Włosy z lekko falującymi pasmami rozdzielonymi pośrodku przedziałkiem, upięte z tyłu i zebrane na czubku głowy w mały koczek - są elementem pozwalającym datować rzeźbę na początki panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, czyli początki cesarstwa rzymskiego. Zmieniająca się moda i kształty fryzur kobiecych często pomagają badaczom na ustalenie okresu, z którego antyczna rzeźba pochodzi. W prezentowanym obiekcie dostrzec możemy pewne podobieństwo do uczesania ze znanych nam portretów wnuczek cesarza Oktawiana Augusta - Julii Agrypiny zwanej Julillą oraz Agrypiny Starszej. Obie urodziły się z końcem I w. p. n. e. i żyły w pierwszych dekadach I w. n. e.