Iga BORKOWSKA (1984), Koma, kiedy patrzę na spokój - odpoczywam; z cyklu: Sen; 2022

Brąz patynowany na kamieniu; 34,5 x 17 x 25 cm wysokość brązu: 31 cm
sygn. Iga Borkowska
ed. 1/8
(każdy odlew różni się wykończeniem)

Polska rzeźbiarka, krakowską Akademię Stuk Pięknych ukończyła w 2008 r. na wydziale Rzeźby pod kierunkiem prof. Jerzego Nowakowskiego. Jeszcze przed rozpoczęciem Akademii była uczennicą Mariana Koniecznego. Ma na swoim koncie wystawy indywidualne i zbiorowe. Jej rzeźby znajdują się w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą. Wraz z Kingą Zielińską założyły duet artystyczny OTEKI. Artystka tworzy w ceramice, brązie i kamieniu. W swoich pracach odwołuje się do klasycznej rzeźby, opartej o doskonały warsztat rzeźbiarski. Cykl „Sen” odwołuje się do jednej z podstawowych ludzkich potrzeb. W ujęciu biologicznym jest to stan, w którym następuje bezruch oraz zniesienie świadomości, który można przerwać bez większego problemu (w przeciwieństwie do śpiączki). Przeciętnie zajmuje nam ponad dwadzieścia lat życia. Już w starożytnym Egipcie i Mezopotamii tworzono senniki, a sny i ich interpretacja pojawiają się w religiach na całym świecie. W psychologii zaistniało stwierdzenie, iż nasze sny to obraz naszych radości, lęków, sytuacji trudnych – również tych, których sobie nie uświadamiamy. Artystka w swoich pracach dotyka tematu snu wielowymiarowo: jej śpiąca postać jest niczym oniryczna bogini łącząca oba światy. Jest żywa, ale pogrążona w innym wymiarze; nieświadoma, lecz uczestnicząca w naszej rzeczywistości.