MEMOIRES DE M. LE MARQUIS DE FEUQUIERE, LIEUTENANT GENERAL...T.2-3

MEMOIRES DE M. LE MARQUIS DE FEUQUIERE, LIEUTENANT GENERAL. DES ARME'ES DU ROI: Contenans fes Maximes fur la Guerre, & l'ap plication des Exemples aux Maximes. TOM 2-3. NOUVELLE EDITION. Tekst w języku francuskim. Egzemplarze z biblioteki Jana de Witte.

Wspomnienia Markiza de Feuquières (1648–1711) który urodził się w Paryżu wstąpił do wojska w wieku osiemnastu lat. Jego zachowanie podczas oblężenia Lille w 1667 r., Gdzie został ranny, przyniosło mu awans do stopnia kapitana. W kampaniach 1672 i 1673 r. Służył w sztabie marszałka Luksemburga, a podczas oblężenia Oudenarde w następnym roku król przekazał mu dowództwo nad Królewskim Pułkiem Marynarki Wojennej, którą sprawował do czasu uzyskania własnego pułku w 1676r. W 1688r. Służył jako brygadier podczas oblężenia Philipsburga, a następnie poprowadził niszczycielską wyprawę do południowych Niemiec, gdzie zdobył wiele łupów. Awansowany Maréchal de Camp, służył pod Catinatem przeciwko waldensom, a w trakcie wojny zyskał przydomek „Czarodzieja”. W 1692 roku znakomicie obronił Speierbach przed znacznie większymi siłami i został nagrodzony stopieńem generała porucznika. Odegrał wybitną rolę w wielkim zwycięstwie Luksemburga pod Neerwinden oraz Landen w 1693r. Wznowienie wojny w 1701r. spowodowało, że stał się nielubiany. Resztę swojego życia, rozgoryczony spędził na opracowywaniu swoich słynnych wspomnień, podbarwionych osobistymi animozjami. Zmarł w 1711 w tym samym roku ukazały się Mémoires sur la guerre zajmujące się szczegółowo każdą gałęzią sztuki wojennej i służby wojskowej. 

A LONDERS, CHEZ PIERRE DUNOYER/CHEZ ROLLIN, PARIS 1737r., str. [4], 402, 4 k. tabl. rozkł. (m.in. Niderlandy Hiszpańskie, Sintzheim 1674); [4], 387, 6 k. tabl. rozkł. (plany bitew m.in. Nerwinde 1693, Fleurus 1690, Marsaille 1698, Hochstet 1704); 17cm. 

OPRAWA TWARDA SKÓRZANA Z EPOKI, ZŁOCENIA NA GRZBIECIE, BARWIONE BRZEGI KART, OZODBNE WYKLEJKI. STAN Dobry, otarci/przetarcia/przybrudzenia oprawy, przybrudzenie kilku kart, poluźnione 2-3 składki w t.2, pieczątki/nalepki biblioteczne, wpis na karcie tytułowej „Ex cathalogo Librorum Joannis de Witte Art Rym" na ostatniej karcie inicjał J W.

Jan de Witte (1709-1785) – polski inżynier wojskowy holenderskiego pochodzenia, architekt, przedstawiciel baroku, od 1781 generał-lejtnant wojsk koronnych; ojciec Józefa. Służył w oddziałach cudzoziemskiego autoramentu wojsk koronnych. Po ukończeniu studiów inżynierskich przeszedł do Korpusu Inżynierów Koronnych. Został nobilitowany w 1767, w 1772 odznaczony Orderem Świętego Stanisława. Był komendantem Kamieńca Podolskiego i cenionym architektem. Był kolekcjonerem i numizmatykiem. Jan de Witte i jego żona Marianna z Lubońskich zostali pochowani w katakumbach katedry Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kamieńcu Podolskim. W katedrze znajduje się tablica epitafijna o treści: Jan de Witte (1705–1785). Komendant twierdzy i pogranicznych fortec w latach 1768–1785. Budowniczy i obrońca Kamieńca Podolskiego, kawaler orderu świętego Stanisława, chluba Podola i wzór dla potomnych.