monety koronne, Dukat, 1652, mennica Wschowa; Aw: Popiersie króla w prawo, w wieńcu laurowym i zbroi, IOAN CASIM D G - REX PO & S; Rw: Ukoronowana, owalna, pięciopolowa tarcza herbowa, poniżej tarczy godło herbu Wieniawa (podskarbiego Bogusława Leszczyńskiego) i litery MW (Moneta Wschovensis) w ligaturze, MONETA AVREA - REGNI PO 1652; Dutkowski (Złoto Wazów) K285 - ten egzemplarz, Fr. -, Gum-H. 1807, Gum-P. 1795, H-Cz. 10318 (R8), Kaleniecki s. 318 (ilustruje ten egzemplarz), Kop. 1859 (R8), Kurp. 611 (R8), Kozłowski 104, ryc. 131 (ten egzemplarz), Tyszkiewicz 450 mk; złoto, 3.44 g, lekko wyszczerbiony krążek. Wschowski dukat z roku 1652 znany jest jedynie ze zbioru hr. Hutten-Czapskiego, do którego trafił ze zbioru Maxa Kirmisa. Dr. Max Kirmis (1851–1926) był kolekcjonerem, badaczem i miłośnikiem numizmatyki polskiej. Za sprzyjanie polskości został przeniesiony z Wielkopolski do Neumünster w Księstwie Holsztyńskim, gdzie został kierownikiem tamtejszego muzeum. Nie porzucił jednak swojej pracy badawczej i w roku 1892 (a więc 22 lata wcześniej od Mariana Gumowskiego) opublikował pierwszy w historii podręcznik numizmatyki polskiej - „Handbuch der polnischen Münzkunde”, wydany na 268 stronach, w Poznaniu. Sprzedawany tu dukat jest prawdopodobnie drugim (pierwszy w kolekcji Hutten-Czapskiego) znanym egzemplarzem, pięknie zachowanym. Ekstremalna rzadkość.
