Królestwo Polskie, Aleksander I (1801–1825), Medal na pamiątkę przeniesienia Akademii z Zamościa do Szczebrzeszyna, 1822, projektu Edouarda Gatteauxa, Paryż; Aw: Popiersie Jana Zamojskiego w lewo, niżej sygnatura E•GATTEAUX•F, IOANNES • SARIVS • SAMOSCIVS • DEFENSOR • PATRIAE • ET • SCIENTIARVM • PROTECTOR; Rw: Dwa złączone wieńce, z liści laurowych i dębowych, VTRAQ: - CIVIS, niżej SCHOLIS • SAMOSCIANS / RESTITVTIS • SCEBRESSINI / MDCCCXXII, ACADEMIAM • SAMOSCII • INSTITVIT • MDXCIV; Bentkowski 872, H-Cz. 4067 (R), Szyszko-Czyżak 24; brąz, 50.7 mm, 69.95 g; patyna. Akademia Zamojska została ufundowana w 1594 roku przez Jana Zamojskiego. Była uczelnią świecką, wzorowaną na Akademii Strasburskiej. Celem Akademii było kształcenie młodzieży w humanistycznej kulturze umysłowej i przygotowanie jej do pracy publicznej na rzecz państwa. Akademia działała od 1595 aż do 1784 roku, kiedy to austriacki rząd zamknął uczelnię. W jej miejscu otwarto Liceum Królewskie, z początkiem XIX wieku przemianowane na szkołę wojewódzką im. Zamojskich. W 1809 roku do Zamościa wkroczyły wojska księcia Józefa Poniatowskiego, które zakwaterowały się na terenie szkoły. Ówczesny ordynat, Stanisław Kostka Zamojski, natychmiast zaczął szukać nowej lokalizacji dla szkoły. Z powodu kwaterujących wojsk postanowił przenieść ją do Szczebrzeszyna, najbliższego swojego miasta, Szczebrzeszyna. Nowy gmach miał zostać zbudowany z odszkodowania za kwaterunek wojsk, jednak w związku z przeciąganiem się wypłaty należności, Zamojski własnym sumptem zaadaptował jeden z wolnych budynków do celów szkolnych. Nowa szkoła rozpoczęła działalność 1 września 1811 roku. W pierwszym półroczu uczęszczało do niej 120 uczniów w wieku od 9 do 23 lat. Szybko uruchomiono także tzw. klasę początkową, gdzie uczono podstaw wykładanych w szkole przedmiotów. Uczęszczało do niej 78 uczniów w wieku 5–15 lat. W latach 1819–1822 dla potrzeb szkoły wybudowano nowy kompleks budynków. Trzydzieści lat później, w czerwcu 1852 roku, władze rosyjskie zamknęły szkołę.
