FRANCISZEK SIEDLECKI, ŚWIĄTKARZ. POWSINOGA ŚWIĄTKARZ, 1930

32,5 x 24,8cm - ołówek, akwarela, papier ołówek, akwarela, złota i srebrna farba, papier, 32,5 x 24,8 cm

sygn. p.d.: Franciszek Siedlecki

na tzw. "zaplecku" trzy nalepki (druk, atrament, stempel):



AUTOR Franciszek Siedlecki | TYTUŁ DZIEŁA Świątkarz | RODZAJ DZIEŁA akwarela | CENA 140 | Podpis Fr. Siedlecki. Na nalepce numer niebieską kredką: 587;


39526 | Autor | 39526 | Tytuł powsinoga [...] wiątkarz | wykonanie akw. | Cena |Wł. |Data (...) 1937;


17977 | Autor Siedlecki Franciszek | 179 [...] | Tytuł Świątkarz | wykonanie akw. | [...] 140 |Właściciel |Data [...].



Poniżej fragment zdartej nalepki Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.

Przy dolnej krawędzi nalepka (druk): Zał 1882 r. pracownia passe-partout, ram, oprawy planów | rysunków, fotografii etc. Emila Rucza Warszawa Widok 22 | (na podstawie Ew. Mat. (...) soboty pracownia (..) nięta

P.g. niebieską kredką numer: 587; w prawej dolnej części czerwoną kredką dwukrotnie podkreślony 7561; l.d. niebieską kredką numer 7561

Obraz wzmiankowany i wystawiany:


Kazimierz Czarnecki, Franciszek Siedlecki, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających: malarze, rzeźbiarze, graficy, T. 10: Sa-Się, red. U. Makowska, Warszawa 1916, s. 441.
Przewodnik Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie: Wielka Wystawa Wiosenna, 1931 nr 64 (maj), s. 19, poz. kat. 156.
Przewodnik Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1937, nr 122 (kwiecień), s. 19, poz. kat. 133.

malarz i grafik, reprezentant symbolizm; także scenograf i krytyk sztuki. Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1892); rysunku uczył się na wieczornych kursach w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 1893 kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, później od 1894 w Académie Colarossi w Paryżu. W latach 1898-1901 przebywał w Rzymie. Po powrocie do kraju mieszkał w Krakowie i w Warszawie. Był stałym współpracownikiem pisma „Chimera”, „Liberum Veto” i (od 1910) miesięcznika „Sfinks”, a w 1911 został kierownikiem artystycznym czasopisma „Sztuka”. Należał TZSP, był członkiem-założycielem powstałego w 1912 Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Graficznych. Lata I wojny światowej spędził w Dornach koło Bazylei. Związany z Rudolfem Steinerem i Towarzystwem Antropozoficznym współpracował przy budowie Goetheanum jako kierownik pracowni witraży. Od 1919 mieszkał w Warszawie, gdzie współorganizował Związek Polskich Artystów Grafików, a od 1930 był redaktorem naczelnym pisma „Grafika”. Brał udział w licznych wystawach w kraju (w Krakowie w TPSP od 1900; w Warszawie od 1901 w TZSP i Salonie A. Krywulta) i za granicą (m.in. Florencja, 1922; Sztokholm, 1923; Rzym, 1925; Bruksela, 1925; Budapeszt, 1926; Padwa, 1931; Tokio, 1930; Buffalo, 1931). Brał także udział w Salonie Niezależnych (1900, 1907) i Salonie Jesiennym (1906) w Paryżu. W 1928 odbyła się w TZSP w Warszawie indywidualna wystawa prac artysty. W 1929 na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu otrzymał Wielki Srebrny Medal, a w 1932 nagrodę Ministerstwa Wyznań i Oświecenia Publicznego za całokształt twórczości. Siedlecki – zaprzyjaźniony m.in. ze S. Przybyszewskim, E. Munchem czy Z. Miriamem Przesmyckim - był autorem portretów i kompozycji o tematyce symbolicznej. W jego twórczości widoczny są także wpływy sztuki G. Moreau czy O. Redona. Jako grafik zajmował się głównie akwafortą, a także litografią.