olej, płótno dublowane; 94 x 75 cm;
napis na brzegu kartki trzymanej przez sportretowanego: J. G.;
obraz po konserwacji;
autorstwo obrazu określone przez profesor Teresę Grzybkowską w jej opinii z 1978 roku.
Pochodzenie obrazu, przedstawione w opinii profesor Grzybkowskiej ujęte jest od początku XX w. kiedy to dzieło było własnością Kamelii Ogińskiej, żony Karola Załuskiego i znajdowało się w Siedliszewie. Następnie drogą spadkową stał się własnością rodziny Wysockich. Około 1950 roku obraz zakupiła Gloria Kossak, a w 1977 roku płótno zostało nabyte przez obecnych właścicieli. Z opinii: Obraz ten znajduje się w bezpośredniej relacji z niesygnowanym portretem Michała Kleofasa Ogińskiego, znajdującym się w Galerii Malarstwa Polskiego Muzeum Narodowego [w Krakowie]. Obraz krakowski uznawany jest za dzieło Józefa Grassiego.
(…) W swej rysunkowości, dbałości detalu, kolorycie, obraz warszawski [oferowane płótno] należy do sztuki XVIII w., zaś pewna nonszalancja malarska zbliża wersję krakowską do XIX w. romantyzmu. (…) Obecnie [w 1978 roku] z nazwiskiem Grassiego łączy się wiele portretów, których atrybucje jeszcze do 1955 r. były wymienne z Lampim. (…) Uwagi te mogą stanowić tylko wstępne rozważania nad wymagającą nowych,
gruntownych badań twórczością Grassiego i Lampiego. Nie mniej już teraz można stwierdzić, iż warszawski portret Kleofasa Ogińskiego jest oryginalnym dziełem Józefa Grassiego.
Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji