Kazimierz STABROWSKI (1869-1929), „Duch gór”, 1927

olej, płótno, 105 x 85 cm,
sygn. l.d.: K. Stabrowski / 1927.
Na odwrocie nalepka z tekstem atramentem: K. Stabrowski r. 1927 / treść: „Duch gór” (olejny) / wysokość: 105 cm / szerokość: 85 cm / rama: złota szerokośc=93 cm / obraz pod szkłem belgijskiem(!).

Malarz i pedagog, kształcił się w akademii w Petersburgu (1887-1897), gdzie od 1894 był uczniem I. Riepina. W czasie studiów zwiedził Turcję, Grecję, Egipt i Palestynę. Po ukończeniu studiów w Petersburgu w latach 1897-1898 kontynuował naukę w Paryżu w Académie Julian. Po powrocie do Petersburga aktywnie uczestniczył w tamtejszym życiu artystycznym, zajmował się krytyką artystyczną. Od 1903 mieszkał w Warszawie. Został pierwszym dyrektorem SSP. W latach 1909-1913 podróżował m.in. do Francji, Niemiec, Szwecji, Hiszpanii. Lata I wojny światowej spędził w Petersburgu, tu w 1915 miała miejsce jego pierwsza wielka wystawa monograficzna. Do Warszawy wrócił w 1918. Był współzałożycielem ugrupowania artystycznego Sursum Corda. Tematem jego prac były portrety, nastrojowe pejzaże, kompozycje o motywach mistyczno-fantastycznych.