Ukończyła Akademię Sztuk
Pięknych we Wrocławiu (dawniej PWSST we Wrocławiu) w Katedrze Malarstwa Architektonicznego.
Członkini ZPAP. Rysowała i malowała od wczesnego dzieciństwa, zainspirowały ją niemieckie albumy o sztuce gotyku, renesansu i baroku, jedyne
książkami z jakimi miała styczność po wojnie. We wczesnej młodości jej
artystycznym ideałem była twórczość Rembrandta – poruszała ją do głębi,
z czasem odkryła Turnera. Obecnie inspiracje czerpie z Pięcioksięgu i całej
tradycji żydowskiej oraz mindfulness. Według artystki nie da się wpisać jej
obrazów w konkretny nurt, jednak odpowiada jej określenie, którego użył
krytyk Andrzej Osęka w 1967 – realizm magiczny. W swoim malarstwie,
którym się przede wszystkim zajmuje, od zawsze koncentrowała się na
człowieku i dramacie jego istnienia. Ale bliski jest jej też teatr, zwłaszcza ten wywodzący się z metody Grotowskiego. Od początku powstania
współpracowała z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych Gardzienice i Teatrem
Pieśń Kozła.
Najbardziej uhonorowana w swoim życiu czuje się zaproszeniem do udziału
w wystawie Marka Roztworowskiego „Polaków Portret Własny” w 1979
roku, a wystawę indywidualną „Przez ziemię świętą do ziemi obiecanej”
w Jerozolimie w 1989 uważa za wydarzenie najbardziej znaczące w swoim
artystycznym i duchowym życiu. Za najlepsze swoje dzieło uznaje cykl obrazów Kalendarz Pamięci wg Brunona Schulza pokazanych pierwszy raz w
Teatrze La Mamma w Nowym Jorku do spektaklu Republic of Dream.
Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji