Bufet neoklasycystyczny

fornirowany drewnem satynowym, różą, palisandrem, intarsjowany,
z rezerwami ozdobionymi malowanymi scenami w typie chinoiserie;
97 x 127,5 x 49,2 cm; Anglia, ok. 1900 - 1910.
Bufet prostopadłościenny, ze ściętymi frontowymi narożami, z dwoma szufladami u góry, zamykany dwuskrzydłowo, z czego prawe skrzydło dwuczęściowe, składane na zawiasach, fornirowany, intarsjowany,
z polami malowanymi w typie chinoiserie. Na skrzydłach drzwi dekoracyjne pola malowane złotymi farbami: po środku prostokątne z czarnym tłem ze sceną rodzajową w nadmorskim krajobrazie,
na bokach owale pionowe z bordowym tłem z górskimi widokami.
We wnętrzu jedna przestrzeń z półką.
Typowy bufet w stylu edwardiańskim, rozwiniętym na Wyspach i w ich koloniach za panowania króla angielskiego Edwarda VII (1901-1910).
Meble w tym stylu inspirowane były wzorami zaprojektowanymi przez czołowych stolarzy angielskich czynnych w 4 ćw. XVIII wieku.
W prezentowanym modelu zarówno forma, jak i dekoracja nawiązująca do modeli projektu Thomasa Chippendale, z charakterystycznymi lakowymi rezerwami na skrzydłach drzwi w stylu chinoiserie.