Czechy lub Salzburg około 1420 r., Czechy lub Salzburg około 1420 r., św. Barbara

wys. 95,5 cm

Rzeźba jest wysokiej jakości artystycznej. Święta kobieta jest przedstawiona z wdziękiem i urokiem. Barbara, rozpoznawalna dzięki wieży będącej jej atrybutem, stoi w lekkim, lustrzanym rozkroku z ciężarem na lewej nodze. Biodro jest zakrzywione w lewo, górna część ciała w prawo, głowa natomiast jest zwrócona w lewo i lekko pochylona. W prawej ręce trzyma wieżę, lewą pokazuje dłonią do przodu. Jej bardzo precyzyjnie zaprojektowana twarz z konkretnym długim nosem i wysokim czołem ukazuje zamyślony, uduchowiony wyraz. Na głowie nosi wysoką koronę ze stylizowanymi kwiatami lilii nad welonem. Welon jest odsunięty do tyłu i pozwala włosom opadać na plecy. Czerwoną szatę zamyka agrafa na piersi. Złoty welon z niebieskim pasem opada na bok w kaskadowych fałdach. Motyw marszczeń powtarza płaszcz na boku i smukłe ramy sylwetki. Przed biodrami, na przedramionach tworzą się obszerne miseczkowate fałdy, główny motyw marszczonej kompozycji. Piękno kompozycji ujawnia się w widoku z przodu. Można przypuszczać, że została zaprojektowana do kapliczki lub niszy. Stylistycznie figurę można przypisać do późnego stylu pięknego. Czechy lub Salzburg, które otrzymały artystyczne sugestie z Czech, są kwestionowane jako pochodzenie. Styl piękny jest jednym z najważniejszych osiągnięć artystycznych czeskiego średniowiecza i rozprzestrzenił się w całej Europie.
Drewno, polichromia, 95,5 cm wysokości