Władysław GRUBERSKI, GŁOWA PILOTA, 1924

Brąz, 35 x 54 x 30 cm
Sygnowany: Wł. Gruberski
Katalog Wystawy jubileuszowej Władysława Gruberskiego w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, marzec 1928, kat. nr 9, il.
Katalog Działu Sztuki, Powszechna Wystawa Krajowa, Poznań, 1929, nr 1389
Władysław Gruberski, Muzeum Mazowieckie w Płocku, 1998, s.21, 22, il.
Sportretowanym jest Jerzy Proniewicz, lotnik, brat żony rzeźbiarza.
Cena wywoławcza 60000
Estymacja 80000 - 90000
 
Władysław GRUBERSKI
1873 Płock - 1933 Warszawa
Polski rzeźbiarz i medalier. Syn Wiktora, organisty w płockiej katedrze. W 1886 r. został przez rodziców wysłany do Warszawy, aby w pracowni kamieniarskiej na Powązkach rozpoczął naukę rzeźbiarstwa, równocześnie uczęszczał na lekcje prowadzone przez Jana Kryńskiego i Sławomira Celińskiego. W 1893 roku wyjechał do Krakowa, gdzie studiował na Akademii Sztuk Pięknych. Po powrocie do Warszawy intensywnie pracując zebrał środki finansowe, które pozwoliły mu wyjechać do Wiednia, skąd przeniósł się do Monachium, a następnie do Rzymu. Stamtąd wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę pod kierunkiem Auguste Rodina. W stolicy Francji mieszkał przez prawie osiemnaście lat, przez cały ten czas utrzymywał silne więzi z ojczyzną. Po powrocie został wykładowcą w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, stworzył czterdzieści dziewięć plakiet przedstawiających bojówkarzy PPS, Był również autorem płaskorzeźb marszałka Józefa Piłsudskiego i prezydenta Ignacego Mościckiego oraz licznych rzeźb. Stworzył odznakę lotniczą nawigatora, oraz liczne wizerunki znanych postaci.