Szabla polska wz. 34, z pobojowiska

stal, mosiądz, skóra; dł. głowni 81,8 cm, dł. całk. 95 cm.
Polska, lata 30. XX w.
Głownia stalowa, silnie skorodowana, z ubytkami. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, mosiężny; tylne ramię ze szparą, z zachowanym fragmentem oryginalnego, skórzanego temblaka. Z rękojeści zachowany trzon stalowy i dwie śruby do mocowania okładzin - oraz krótki kapturek mosiężny.
Wg oferenta szabla znaleziona ok. 1970 w Puszczy Kampinoskiej k. Warszawy.