[SANGUSZKO ROMAN]. Roman Sanguszko, zesłaniec na Sybir z r. 1831 w świetle pamiętnika matki ks. Klementyny z Czartoryskich Sanguszkowej oraz korespondencji współczesnej.
GEBETHNER I WOLFF, WARSZAWA 1927r., str. XIII, [3], 209, [2], 15 k. tabl. (rotograwiury), 2 mapy; 23cm.
Z niewydanych dokumentów tłumaczyła i przypisami opatrzyła K. Firlej Bielańska. Słowo wstępne Józefa hr. Potockiego. Przedmowa Henryka Mościckiego.
OPRAWA TWARDA PÓŁ-PŁÓCIENNA Z ZŁOCENIAMI NA GRZBIECIE.
STAN Dobry, przetarcia/zagięcia oprawy, na 4 ostatnich str. niewielki ubytek narożnika (bez szkody dla tekstu)-widoczne na foto
Roman Adam Stanisław Sanguszko herbu Pogoń Litewska (1800-1881) – książę, patriota i działacz społeczny.
Syn generała Eustachego, starszy brat Władysława Hieronima. Służył w gwardii rosyjskiej w Sankt Petersburgu. Dostał się do niewoli pod Łysobykami podczas rewolucji w 1831 roku. Za udział w powstaniu listopadowym pieszo i w kajdanach powędrował na Sybir. Zesłany następnie na Kaukaz, odznaczył się w walkach z tubylczymi plemionami, został mianowany oficerem, kontuzjowany. W 1838 roku odzyskał prawa cywilne i przywileje szlacheckie. W tym samym roku został translokowany ze Stawropola do Moskwy, gdzie służył w policji. W 1840 został przeniesiony do służby cywilnej. Od 1843 dużo podróżował po świecie. Dopiero w 1845 uzyskał formalnie zwolnienie z carskiej służby i pozwolenie na powrót do swoich dóbr. Osiadłszy w rodzinnej Sławucie zrobił wiele dla uprzemysłowienia miasteczka, opiekował się literaturą i sztuką, zgromadził słynne zbiory książek i obrazów. Urządził też wzorowo swoje gospodarstwo, gdzie założył fabrykę sukna i hodował konie arabskie.