Awers: Krowa stojąca w lewo, spoglądająca za siebie, karmiąca ciele stojące w prawo z wyciągniętym kopytem, w otoku perełkowym. Ponad legenda NIKANΔPOΣ, w odcinku monogram.
Rewers: Podwójny ornament w kwadracie, legenda: AΠOΛ ANΔPIΣKOY
Srebro, średnica: 17,8-19,6 mm, waga 2,68 g
Srebrne monety Apollonii, podobnie jak i Dyrrachion, datowane na koniec III lub II w p.n.e. były bite wg innego systemu wagowego niż wcześniejsze statery z tego ośrodka. W części opracowań monety te określane są drachmami (ich waga plasowałaby wówczas monety tej dawnej iliryjskiej kolonii Koryntu między systemem eubejsko-attyckim a rodyjskim), cześć uczonych natomiast, powołując się na wzmiankę w słynnym numizmatycznym passusie "Historii naturalnej" Pliniusza Starszego (XXXIII 46) utożsamia owe monety z wymienionym tam "pieniądzem z Ilirii" ("nummus ex Illyrico"), który miał wziąć swą nazwę od ukazanej na nim Wiktorii. O ile Wiktoria na monetach Apolloniii i Dyrrachion jest rzadkim motywem, taksonomia wskazuje, że Pliniusz mógł mieć rację i nazwa "victoratus" przeszła z wcześniejszych wiktoriatów rzymskich na tę swoistą srebrną monetę prowincjonalną...
Sama Apollonia została założona w 588 r. p.n.e. przez kolonistów z Korfu i Koryntu, od końca III w. p.n.e. jednak wraz z większym obszarem Illirii była w już w strefie wpływów Rzymu (od 229 r., od 148 r. jako miasto rzymskiej prowincji Macedonii).
