Maria Stangret, BEZ TYTUŁU, 1963

88,7 x 66,5cm - olej, karton

sygn. ukośnie p.d.: 1963 M. Stangret

na odwr. dł. p.d.: 607, l.d.: pieczęć Miejskiego Konserwatora Zabytków z numerem, datą i podpisem

 

Prezentowany obraz należy do grupy wczesnych dzieł artystki zainspirowanych nurtem informelu (fr. art informel – sztuka bezkształtna): Na przełomie lat 50. i 60., jeszcze jako studentka krakowskiej ASP, Maria Stangret malowała obrazy w stylistyce informel, które sama nazywa „obrazami gestualnymi“. W świat awangardowych tendencji malarskich wprowadził ją Tadeusz Kantor, który w 1955 roku wrócił z pobytu w Paryżu, gdzie miał okazję zapoznać się z abstrakcyjnym malarstwem nowoczesnym. Stangret też wyruszyła na przełomie lat 50. i 60. w podróż artystyczną do Francji, gdzie zetknęła się z twórczością takich artystów, jak Dubuffet, Wols czy Mathieu. Pierwszą wystawę artystka miała w 1963 roku w sztokholmskiej galerii Brinken. W 1965 roku po raz kolejny wyjechała za granicę, do USA (Kalifornia, Nowy Jork) i tam zainteresowało ją action painting Pollocka oraz sztuka Dine’a, Segala, Oldenburga i Rauschenberga. Obrazy Marii Stangret z tamtego okresu charakteryzuje spontaniczność i lekkość gestu połączone z malarską wirtuozerią materii. Prace te, pełne napięć kolorystycznych budujących kompozycje płócien, prezentują rozległą gamę nastrojów w czym przypominają „wewnętrzne pejzaże“. Artystka chętnie sięgała do świata dzieciństwa, podkreślając w wywiadzie z Piotrem Skrzyneckim: Fascynuje mnie poetyka szkolnych, dziecinnych, niemal zabaw farbami, atramentem, zalewaniem i zacieraniem papieru.

Ewa Gorządek, Maria Stangret – Kantor, 2020 [https://culture.pl]

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Maria Stangret studiowała w krakowskiej ASP pod kierunkiem m. in. Jana Świderskiego, uzyskując dyplom w jego pracowni na Wydziale Grafiki w 1960. Od 1956 była aktorką teatru „"Cricot 2“, uczestniczyła też we wszystkich happeningach swego męża, Tadeusza Kantora. Wystawiała najczęściej
w Galerii Krzysztofory w Krakowie i w Galerii Foksal w Warszawie. Od 1976 jest członkiem „Grupy Krakowskiej“. Jej wczesne malarstwo z lat 50. reprezentowało nurt abstrakcji informel, z którą miała okazję się zapoznać podczas pobytu w Paryżu. W latach 60. włączała w strukturę swych obrazów różne przedmioty gotowe lub elementy naturalne, jak drewno, liście itp. W latach 70. zbliżyła się do sztuki konceptualnej, konstruując obiekty, bedące wyolbrzymionymi replikami przedmiotów takich jak np. liniowana kartka papieru. Po tym okresie wróciła do malarstwa gestu, tworząc wrażliwe, spontaniczne obrazy inspirowane naturą.