Olej, sklejka, 28 x 26,5 cm, sygn. p.d.: H Piątkowski.
Polski malarz, grafik, literat i krytyk sztuki. Naukę rysunku rozpoczął w Petersburgu, ale wkrótce przeprowadził się do Warszawy i kontynuował ją od 1868 r. u Rafała Hadziewicza. Podczas rocznej nauki poznał Józefa Chełmońskiego i Alfreda Wierusz-Kowalskiego. W roku 1872 wyjechał do Monachium, gdzie od 1 XI studiował u Alexandra Wagnera w Technische Mahlschule (Malklasse w Akademii Sztuk Pięknych)[1], a następnie w prywatnej szkole kompozycji Carla Theodora von Piloty'ego. Przebywając w Rzeszy utrzymywał ścisłe relacje z artystami z kręgu Konstantego Brandla. W roku 1875 razem z Józefem Chełmońskim wyjechał do Paryża, gdzie jego twórczość nabrała indywidualnego charakteru. Ze stolicy Francji udał się na kilkumiesięczny pobyt w Londynie, skąd na krótko wrócił do Monachium, a następnie udał się do Odessy. Do Warszawy powrócił w roku 1879, był współzałożycielem ugrupowania artystycznego Pro Arte. Twórczość Henryka Piątkowskiego obejmuje portrety, pejzaże oraz obrazy o tematyce sakralnej, historycznej, a także sceny rodzajowe często z elementami antycznymi. W czasie twórczego okresu życia wystawiał na Salonach Jesiennych oraz podczas wystaw w Warszawie, Petersburgu i Moskwie. Poza malarstwem artysta zajmował się również krytyką sztuki, publikował recenzje w czasopismach m.in. w Wędrowcu i Tygodniku Ilustrowanym. Napisał również książki traktujące o aktualnej jego czasom twórczości innych malarzy.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen