olej, płótno; 46 x 38 cm;
na odwrocie, na ramie papierowa nalepka z opisem: Raszeja 30 X 40.
Franciszek Raszeja - urodził się 2 kwietnia 1896 roku w Chełmnie; polski lekarz- ortopeda, nauczyciel akademicki. Po studiach medycznych w Münster, Krakowie i Poznaniu oraz uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych pracował w klinice Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1928 był jednym z pięciu członków-założycieli Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. W 1931 r., po habilitacji, został dyrektorem szpitala ortopedycznego w Swarzędzu, równocześnie kierował polikliniką ortopedyczną w Poznaniu. W 1935 r. doprowadził do ponownego otwarcia szpitala ortopedycznego Uniwersytetu Poznańskiego i objął jego kierownictwo, a rok później uzyskał tytuł profesora. We wrześniu 1939 pracował jako lekarz w Warszawie (od grudnia 1939 był ordynatorem oddziału chirurgicznego szpitala PCK) i nauczał na tajnym Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Skontaktował się z przebywającym w warszawskim getcie profesorem Ludwikiem Hirszfeldem i zorganizował akcje krwiodawstwa na rzecz ludności żydowskiej. 21 lipca 1942 r. udał się do mieszkania w kamienicy przy ul. Chłodnej 26 na terenie getta, aby zająć się pacjentem (posiadał legalną przepustkę) i tam został zamordowany przez gestapowców. Jego postawa była przykładem głębokiego humanizmu, poszanowania wartości życia i godności człowieka, bez względu na jego narodowość, wyznanie czy poglądy polityczne. W 1953 r. imię Franciszka Raszeji nadano specjalistycznemu szpitalowi miejskiemu przy ul. Mickiewicza 2 w Poznaniu, gdzie znajduje się również pamiątkowa tablica poświęcona wybitnemu ortopedzie.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen