CZERWONY Sztandar. Gazeta codzienna. R. 1, nr 6: 27 IX 1939.

CZERWONY Sztandar. Gazeta codzienna Wydziału Politycznego Frontu Ukraińskiego. Tarnopol. Red. J. Mańkowski. foli. karta luzem.
R. 1, nr 6: 27 IX 1939. s. [2].
Ślady złożenia. Numer zaw. m.in. odezwę do "ludności pracującej" Ukrainy Zachodniej: "Obywatele pracujący Ukrainy Zachodniej w ciągu stuleci cierpieli dzikie uciemiężenie ze strony obszarników i burżuazji. Armja Czerwona wielkiego Związku Radzieckiego wyzwoliła was od nieznośnego ucisku. Rozpoczyna się nowe życie bez panów-obszarników, bez ucisku i gwałtu". Nic zatem dziwnego, że wkraczające oddziały powitało "pozdrowienie chłopów wsi Kamionki", znaczącej ich części; "podła agitacja sprzedajnych pismaków" wywarła bowiem wpływ na niewielką grupę mieszkańców, którzy pochowali się po chałupach. Tymczasem "we Lwowie, wyzwolonym od szlachty polskiej, panuje świąteczne ożywienie. Wszystkie domy, ulice, ozdobione są czerwonemi sztandarami". Na Ukrainę Zachodnią "wyjechała [...] kinobrygada na czele z kinoreżyserem A. Dowżenką". Pomiędzy entuzjastycznymi doniesieniami z "wyzwolonych" ziem, umieszczono niewielki komunikat: "Rząd niemiecki i rząd ZSRR ustaliły linię demarkacyjną między armjami niemiecką a radziecką, która przechodzi wzdłuż rzeki Pissa do jej wpadnięcia do rzeki Narew [...]".