KRASZEWSKI J[ózef[ I[gnacy] - Anafielas. Pieśni z podań Litwy. Pieśń 1 (z 50 drzeworytami). Wyd. Adama Zawadzkiego. Wilno 1846. J. Zawadzki. 8, s. [2], VIII, 284. opr. psk. złoc. z epoki
[oraz] tenże – Anafielas. Pieśni z podań Litwy. Pieśń 2. Wyd. Adama Zawadzkiego. Wilno 1843. J. Zawadzki. 8, s. 336. opr. psk. złoc. z epoki
[oraz] tenże – Anafielas. Pieśni z podań Litwy. Pieśń 3 i ostatnia. (Z ryciną na stali). Wyd. Adama Zawadzkiego. Wilno 1845. J. Zawadzki. 8, s. 392, tabl. 1. opr. psk. złoc. z epoki.
Banach 381; Empireum 1, 217. Niewielkie zaplamienia płótna okleinowego, stan bardzo dobry. Ekslibrisy Tadeusza Rychtera dla Jana Maleckiego. Komplet "Anafielasa" w ładnej, złoconej oprawie z epoki. Pieśń 1: Witolorauda, pieśń 2: Mindows, pieśń 3: Witoldowe boje. Na szczególną uwagę zasługuje "Witolorauda". Na jej drzeworytowym frontispisie drugi tytuł: "J. I. Kraszewski - Witolorauda. Pieśń z podań Litwy. Z 50 drzeworytami W. Smokowskiego i muzyką St. Moniuszki. Wydana przez Adama Zawadzkiego 1846" (ten wariant wydawniczy bez nut). "Dzieło niezwykłe [...] zamieszczono w nim 50 ilustracji, inicjałów i winiet, narysowanych i własnoręcznie wyciętych na klocku przez malarza Wincentego Smokowskiego. Ilość tych ozdób była bezprecedensowa. Nie było też od czasów Chodowieckiego zwyczaju, by rysownik był jednocześnie świadomym tłumaczem własnej myśli artystycznej, transponowanej z jednego medium na drugie. Ilustracje Smokowskiego, zestrojone w sposób bezbłędny z tokiem tekstu, są dziś przedmiotem podziwu: budzi go niezwykła indywidualność artysty, nikogo nie naśladującego i z nikąd poza samym sobą nie czerpiącego inspiracji. Ornament, faktura, specyficzny system cięcia klocka, syntetyczne ujmowanie formy [...], absolutny mariaż z partiami druku, wszystko to uderza niezwykle silnie dzisiejszego widza" (Wiercińska, s. 118-120). "Znaczenie Smokowskiego dla polskiej książki jest ogromne. Był pierwszym polskim drzeworytnikiem [XIX] wieku, wprowadził nową technikę, nadał wartość rycinie, którą rysował i rytował sam artysta. Są w jego twórczości elementy nowej treści i formy sztuki polskiej, narodowej" (Banach s. 215-216). Na tablicy dołączonej do ostatniej pieśni zreprodukowano w stalorycie nieświeski portret Witolda, Wielkiego Księcia Litewskiego.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen