lufa stalowa, 8-granna, gwintowana, u wylotu nieznacznie rozszerzona; w pobliżu wylotu - muszka; na grzbiecie lufy bliżej części dennej - celownik rurkowy, w formie stalowej beczułki; łoże orzechowe, długie, z kolbą w kształcie „sarniej nóżki”, z łukowym przewężeniem w miejscu chwytu i skośną stopą pokrytą rogową płytką i zakończoną rogową gałeczką do oparcia strzelby; po wewnętrznej stronie kolby schowek na kule, zamykany wysuwanym szyberkiem; kolba i łoże dekorowane na całej powierzchni inkrustacjami z kości, rytowanymi w geometryczne wzory i zapuszczanymi czarną pastą; do inkrustacji użyte również płytki z macicy perłowej z motywem rozet i esownic; zamek kołowy (zwany powszechnie choć nieprawidłowo kurlandzkim, od nazwiska rusznikarza cieszyńskiego - Georga Kurlanda) - stalowy; niektóre elementy mosiężne; całość, wraz z płytą zamka, pokryta grawerunkiem floralnym; podobnie zdobiona korba do naciągania sprężyny zamka, z toczonym, drewnianym uchwytem w kształcie gałki; pod kolbą spust osłonięty wydatnym, kutym kabłąkiem stalowym, z trzema wrębami na palce; na spodzie łoża - częściowo pogrążony - stalowy wycior, podtrzymywany trzema ażurowymi, mosiężnymi bączkami;
stal, drewno orzechowe, mosiądz, róg, kość, macica perłowa; dł. lufy 99,4 cm, dł. całkowita 129,4 cm.
Cieszyn, XVII w.
Strzelby stosowane do polowania na siedzące ptactwo i drobną zwierzynę, wytwarzane od XVI wieku, aż po wiek XVIII przez cieszyńskich rusznikarzy i szyftarzy (specjalistów od budowy i ozdabiania łóż broni palnej)- zyskały popularność w całej Europie dzięki swej poręczności, zaletom technicznym, a przede wszystkim z uwagi na wyjątkowe walory artystyczne, wyszukane wzory i motywy inkrustacji i intarsji - z kości, rogu, macicy perłowej, mosiądzu i srebra, a także barwnych gatunków drewna.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen