Madonna Immaculata

kość słoniowa, rzeźbiona; wys. 26 cm, szer. 11,5 cm, głęb. 5 cm.
Europa Zachodnia, Portugalia?; XIX w.
Rzeźbiona w kości figura Niepokalanej w bogato drapowanych szatach, z maforionem na włosach i promienistym nimbem nad głową. Ręce złożone do modlitwy; stopy oparte na półksiężycu, wokół którego owija się wąż - szatan. Poniżej i na bokach obłoki z licznymi główkami cherubów i rozpostartą szeroką wstęgą. Całość na postumencie o architektonicznej strukturze, zdobionym rozetkami. Wysokiej klasy rzeźba z wyobrażeniem Madonny jako Niewiasty Apokaliptycznej z wizji św. Jana; typ ikonograficzny funkcjonujący w sztuce europejskiej od XVII wieku.