drewno lipowe (pierwotnie polichromowane i złocone?), 73 x 36 x 17 cm;
Śląsk, ok. 1500 r. (ubytki prawej dłoni Chrystusa)
"Późnogotycka rzeźba siedzącej Madonny z Dzieciątkiem jest niemal z całą pewnością fragmentem grupy świętej Anny Samotrzeć, będącej pierwotnie rzeźbiarskim wypełnieniem kwatery ołtarza szafiastego. Siedząca na ławie tronowej Maria, pierwotnie dzieliła ją z usytuowaną po prawej stronie św. Anną. Do niej to, zgodnie z ikonograficznym stereotypem, wychyla się w gwałtownym ruchu Dzieciątko [...]
O datowaniu na ok. 1500 r. i śląski, późnogotycki krąg powstania świadczą - poza rozpowszechnionym tu typem kompozycyjnym - także cechy kształtowania formy, jak ogólny, dość przysadzisty wolumen postaci, drapowanie szat łamiącymi się fałdami o sztywnych, gładkich powierzchniach zgodnych z budową i ruchem, a jednocześnie pewna syntetyczność i umowność modelunku budowy ciała i szat. [...]
Rzeźba powstała raczej poza ośrodkiem wrocławskim; do pewnego stopnia zbliża się do późnogotyckiej snycerki Kotliny Kłodzkiej z ok. 1500 r., dając się porównać z takimi rzeźbami jak figury. Barbary, Katarzyny, Małgorzaty i Doroty z Muzeum Narodowego we Wrocławiu" (fragmenty opinii dr. Jakuba Sito).
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen