Zachowany naturalny połysk i nieobiegowy detal. Uderzenie rantu u dołu. Punktowe, ale dość mocne, korozyjne zabrudzenia / nalot.
Na awersie zauważalne lekkie przegięcie stempla, ale jeszcze nie pęknięcie. Rewers z późniejszej fazy eksploatacji stempla niż na poprzednich medalach.
Egzemplarz z kolekcji Nagorki (sprzedawanej w 1974 roku).
Sygnowany I.P.H. (Holzhaeusser).
Brąz, średnica 45.1 mm, waga 59.70 g.