PORTRET DAMY JAKO HEBE, PERSONIFIKACJA JESIENI, ok. 1770
Olej, płótno dublowane, 78 x 93 cm
François-Hubert Drouais (1727 Paryż - 1775 Paryż) francuski malarz rokokowy. Początkowo kształcił się w pracowni ojca, Huberta, naukę kontynuował u Charlesa van Loo i Francoisa Bouchera. Specjalizował się w malarstwie portretowym. Tworzył też kostiumowe sceny rodzajowe. W 1756 r. został nadwornym malarzem ludwika XV,a dwa lata później członkiem Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Cieszył się opinią najwybitniejszego francuskiego portrecisty swoich czasów. Jego prace odznaczały się delikatną kolorystyką i typową dla rokoka intymnością. Charakterystyczne też dla jego portretów jest zdobienie damskich strojów kwiatami i rekwizyty - złote naczynia.
Ze względu na charakterystycznie stylizowane rysy twarzy - np. migdałowe, duże wyraziste oczy, czy porcelanowa, lalkowa uroda, oraz niebieskawo-zielona kolorystyka obraz jest bliski twórczości tego malarza. Jako przykłady można podać portret trzech córek Ludwika XV - Adelajdy, Zofii i Wiktorii jako muz czy portret delfiny Marii Antoniny jako Hebe - oba w Wersalu). Hebe była boginią młodości i podczaszynią bogów (nektar, który nalewała w czasie uczt olimpijskich zapewniał wieczną młodość).
Ze względu na kształt twarzy i niebieskie oczy można dopatrywać się w modelce którejś z arcyksiężniczek austriackich, sióstr Marii Antoniny lub innych księżniczek skoligaconych z Habsburgami, np. podobnej w niektórych ujęciach (tzn. na wersalskich portretach pędzla Gaultier-Dagoty’ego czy Charlesa Leclercqa) Marii Teresy Sabaudzkiej - hr. d’Artois, żony przyszłego króla Francji Karola X.
Cena wywoławcza 10000
Estymacja 45000 - 50000
R - cena rezerwowa
