Jan RASZKA (1871-1945), Plakieta z portretem Mariana Januszajtisa

gips; 23 x 16 cm.
Polska, Kraków, 1916
Prostokątna plakieta z popiersiem w profilu zwróconym w lewo - młodego mężczyzny w mundurze, bez nakrycia głowy. Z lewej u dołu sygnatura: „JRaszka / 1916”. Niżej napis w dwu wersach: „MARYAN JANUSZAJTIS / BRYGADYER LEG. POL.” (Drobne odpryski i zabrudzenia, znaczny ubytek gipsu w prawym górnym narożu).
Marian Januszajtis (1889-1973) był studentem Politechniki Lwowskiej i Akademii Rolniczej w Dublanach, członkiem organizacji paramilitarnych w zaborze austriackim, komendantem tajnej Armii Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich we Lwowie. W Legionach Piłsudskiego znalazł się w 1914. Dowodził 2 Pułkiem Piechoty w II Brygadzie Karpackiej, awansując dzięki talentowi i odwadze od stopnia kapitana - do pułkownika w 1915. W Wojsku Polskim w 1918 został dowódcą Okręgu Generalnego Białystok. Karierę przerwało mu uczestnictwo w zamachu stanu na rząd Moraczewskiego w 1919. Przeniesiony do rezerwy powrócił do służby w czasie wojny bolszewickiej. Był dowódcą 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu. Szybko zyskał kolejne awanse, aż do stopnia generała dywizji w 1924. W tej randze powołany został na wojewodę nowogródzkiego. W 1939 był uczestnikiem obrony Lwowa. Aresztowany przez NKWD, więziony m.in. na Łubiance; zwolniony w 1941 na mocy układu Sikorski-Majski; odleciał do Londynu, gdzie pozostawał w dyspozycji Naczelnego Wodza, pełniąc rozmaite funkcje. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii.