Oskar Halecki - Zgoda Sandomierska 1570 R. Jej Geneza I Znaczenie W Dziejach Reformacyi Polskiej Za Zygmunta Augusta

Oskar HALECKI - Zgoda sandomierska 1570 r. Jej geneza i znaczenie w dziejach reformacyi polskiej za Zygmunta Augusta; Warszawa-Kraków 1915/Gebethner i Wolff/s. [4], 422, II, nieaktualne pieczątki własnościowe /ppł. introlig. z epoki, na licu doklejony fragment oryg. okł. brosz., złocone napisy na grzb., niew. zabrudzenia opr., 21 cm.
Zgoda sandomierska (ugoda sandomierska, łac. Consensus Sandomiriensis) - porozumienie pomiędzy wyznaniami reformowanymi w I Rzeczypospolitej: luteranami, kalwinami oraz braćmi czeskimi zawarte 14 kwietnia 1570 roku w Sandomierzu. Nie brali w nim udziału bracia polscy. Intencją była wspólna obrona przed kontrreformacją i zaprzestanie walk między różnymi wyznaniami protestanckimi.