Saint-Yves d'Alveydre Alexandre, Misja Indyj w Europie; Misja Europy w Azji, seria Książnica Wiedzy Duchowej nr 9, Katowice 1923 [na stronie tytułowej 1921], s. 94, wymiary 16 x 24 cm. Opracowanie Karol Chobot. Kilka nierozciętych składek. Ex libris dr hab. Rafała T. Prinkego. Pieczątka własnościowa. Okładka broszurowa, wydawnicza. Naderwania przy grzbiecie.
Książka jest przekładem pracy Mission de l'Inde en Europe (1886), w której d'Alveydre opisuje mityczne państwo Agarttha, ukryte na Wschodzie, pod powierzchnią ziemi, rządzone przez arcykapłana Brahatmę („podstawa Dusz w Duchu Boga”) i jego dwóch współpracowników – Mahatmę („przedstawiciel uniwersalnej Duszy”) i Mahangę („symbol całej materjalnej organizacji Kosmosu”). Mieszkańcy Agartthy mieli być ewolucyjnie znacznie doskonalsi niż mieszkańcy ziemi, mieli także dysponować wiedzą i wynalazkami technicznymi o zdecydowanie wyższym poziomie zaawansowania niż ludzie mieszkający na ziemi. W Polsce wątek Agartthy upowszechnił Ferdynand Ossendowski (1876–1945), publikując w 1922 r. książkę Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów (konno przez Azję Centralną). Opisał w niej swoją ucieczkę przed bolszewikami, której trasa wiodła przez Syberię, Mongolię i Chiny. Jak twierdził, podczas pobytu w Mongolii, zasłyszał informację o podziemnym państwie Agharty, zlokalizowanym w Indiach lub Afganistanie.