Jerzy Duda Gracz, WIEŚ BRZEGI - WIATR HALNY, 1994

45,0 x 50,0cm - olej, płyta sygn. l.g.: DUDA GRACZ . 1756/94 .

Na odwrocie na płycie nalepki:

– nalepka autorska wypełniona odręcznie z danymi obrazu i sygnaturą;

– nalepka wystawowa [druk]: MUZEUM MIEJSKIE WROCŁAWIA | Jerzy Duda Gracz – Pro memoria | Wrocławska kolekcja | 8 I – 13 II 2005 r., poniżej pieczątka muzealna;

– nalepka wystawowa [druk]: Muzeum Śląskie w Katowicach | Jerzy Duda Gracz – | Pro memoria – | Kolekcja wrocławska | 19.02. – 10.04.2005 r., po lewej pieczątka muzealna.

– nalepka wystawowa [druk]: Muzeum Miedzi w Legnicy | Jerzy Duda Gracz | Pro Memoria | Kolekcja wrocławska 15.04. 2005 – 28.05. 2005, poniżej pieczątka muzealna.



Obraz wystawiany:
– Jerzy Duda Gracz – Pro memoria. Wrocławska kolekcja, Muzeum Miejskie Wrocławia 8 I – 13 II 2005, Muzeum Śląskie w Katowicach 19 II – 10 IV 2005, Muzeum Miedzi w Legnicy 15 IV – 28 V 2005;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy 1 VII – 24 IX 2023.


Obraz reprodukowany: 
– Jerzy Duda Gracz. Pro memoria. Wrocławska kolekcja (kat. wystawy), Muzeum Miejskie Wrocławia, Wrocław 2005, s. 49, il. barwna, poz. kat. 44;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy VI 2023, s. 62, il. barwna.



Na P o ł u d n i u, gdzie jeżdżę ćwierć wieku, jest wieś Brzegi w Tatrach. Niedaleko Bukowina, Jurgów, Białka, na Głodówkę z panoramą Tatr – kawałek, a jak mgły opadną, Gorce widać jak na dłoni. We wsi jest parę chałup starych i więcej nowych, ale brzydkich, a także rzeźbione twarze Wojtanków, Skowyrów, dziadka Dyrconia świętej pamięci i Józefa Nowobilskiego, „mrucnego harnasia“. Na Kucówce, choć to nie góral, gazduje z żoną Gizelą Jan Kubarek, co ma słabość do artystów. Jeździłem tam na plenery ze swoimi studentami (...) Kawałek drogi od Brzegów jest Zakopane i bliski sercu samotnik Andrzej Dziuk, ze swoim teatrem Stanisława Ignacego Witkiewicza, co pilnie wypełnia w „zaścianku“ Gombowiczowski testament.


Jerzy Duda Gracz, Zapiski o sztuce życia i przemijania, w: Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice 2000, s. 10

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Jerzy Duda Gracz (Częstochowa 1941 - Łagów 2004)- malarz, rysownik, scenograf, pedagog. Dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki w Katowicach otrzymał w 1968. W latach 1976-82 był wykładowcą tej uczelni, następnie profesorem Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Wykładał również w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie (1992-2001). 
Jego malarstwo charakteryzuje się wirtuozerią warsztatową i dbałością o szczegóły. Uprawiał sztukę w szeroko pojętej konwencji realistycznej z dominującą deformacją postaci i groteską. Tworzył świat o demaskatorskim charakterze, posługując się językiem publicystyki i alegorii. Jest autorem kilku większych realizacji m.in. plafonu „Przemienienia” w kościele w Toporowie (1995) oraz cykli „Golgota Jasnogórska“ w klasztorze OO Paulinów w Częstochowie (2000/2001). Artysta ma w swoim dorobku ponad 180 wystaw indywidualnych w kraju oraz za granicą (m.in. w Berlinie, Londynie, Paryżu, Moskwie, Rzymie, Wiedniu, Florencji, Düsseldorfie, Chicago, New Delhi, Monachium, Nowym Jorku i in.). Uczestniczył w około 300 wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych prezentacjach sztuki polskiej. Reprezentował Polskę m.in. na XLI Biennale Sztuki w Wenecji w 1984, na XX i XXI Światowych Targach Sztuki w Kolonii w 1986 i 1987 oraz na EXPO ’92 w Sewilli. Obrazy Jerzego Dudy Gracza znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu i Gdańsku, w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Collegium Maius w Krakowie, Muzeum Ziemi PAN w Warszawie, w zbiorach sztuki na Jasnej Górze w Częstochowie i w innych muzeach okręgowych i miejskich oraz w kolekcjach prywatnych, m.in. W. Ochmana i W. Fibaka; za granicą - w zbiorach Uffizi we Florencji, w Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Miejskim w Gandawie, w Fundacji „BAWAG“ w Wiedniu i Kolekcji Watykańskiej oraz w galeriach i kolekcjach Austrii, Belgii, Czech, Danii, Francji, Holandii, Izraela, Japonii, Kanady, Meksyku, Norwegii, Rosji, Szwecji, Szwajcarii, USA, Wenezueli, Wielkiej Brytanii, we Włoszech i na Węgrzech.