REMIZOV Aleksej - Bez predmeta. Iz IV g[lavy] "Oli" Golova lvova. [Paryż?] 1934. 4, k. [19], tabl. 5. opr. oryg. pł

REMIZOV Aleksej - Bez predmeta. Iz IV g[lavy] "Oli" Golova lvova. [Paryż?] 1934. 4, k. [19], tabl. 5. opr. oryg. pł.
Stan dobry. Rękopis autorski. Na przedniej okładce złocona niewielka rozetka. Na pierwszej stronie, w prawym dolnym narożniku paryski adres autora (7 rue Boileau, Paris XVI), strona tytułowa kaligrafowana, tekst utworu pisany odręcznie ozdobnym pismem w dwóch kolumnach rozdzielonych pionową linią, jednostronnie na każdej karcie. W tekście autor umieścił osiem niewielkich schematycznych rysunków piórkiem ilustrujących fabułę utworu. Na trzech tablicach umieścił autor trzy własne rysunki tuszem form. ca 22,5x18 cm, przyklejone do papierowych podkładów, oraz dwie mniejsze kompozycje rysowane tuszem na dwóch ostatnich kartach. Całostronicowe ilustracje wykonane przez uzdolnionego plastycznie Remizowa noszą tytuły: „Gogol-Dostojewski”, "Est takie ljuri ordennye [...]", "Stichi samoe živoe [...]". Warto zaznaczyć, że „jego rysunek w swoich zbiorach cenił sobie Picasso” (A. Pomorski w posłowiu do: A. Riemizow „Siostry krzyżowe”, War. 1985, s. 203). Na przedostatniej tablicy widnieje przyklejona kartka form 11,5x7,8 cm z abstrakcyjnym rysunkiem tuszem i odręczną adnotacją: "Portrait de l'auteur Alexei Remisov. Mein Selbstbildnis". Niewielki fragment końcowego rysunku został pokolorowany kredką. Na ostatniej karcie odręczna nota: "'Bez predmeta' perepisal iz neizdannoj IV-oj Časti Oli "Golova lvova"’. Rękopis jest oprawiony w ciemnoróżowe płótno, z barwnymi, maszynowymi wyklejkami.
Tekst poświęcony jest życiu żony pisarza, Serafimy Pawłownej, i stanowi fragment jego opowiadania „Gołova lvova” („Głowa lwa”), tytułem nawiązującego do wyglądu herbu rodowego żony – Zadora. W prezentowanym tu wyimku, podobnie jak w innych utworach Remizowa jego małżonka występuje jako Ola.
Rękopis był własnością prof. Wiktora Jakubowskiego (1896-1973), urodzonego w Rydze filologa, historyka literatury i kultury rosyjskiej, tłumacza, autora pierwszych powojennych podręczników do nauki jęz. rosyjskiego, twórcy powojennej rusycystyki na UJ, profesora i prorektora tej uczelni. Rękopis otrzymał bezpośrednio od jego autora, którego znał osobiście.
A. Remizow (1877-1957) - pisarz, rysownik, kaligraf, na emigracji od 1921, uważany za „jednego z największych prozaików rosyjskich XX stulecia” (A. Pomorski, jw., s. 180). Debiutował będąc zesłany za działalność wywrotową w rejon Wołogdy. Po zwolnieniu mieszkał m.in. w Kijowie, gdzie współpracował z W. Meyerholdem i jego teatrem. W 1905 pozwolono mu wrócić do Petersburga, gdzie poświęcił się pracy literackiej. Po rewolucji, ze względu na zły stan zdrowia i sytuację polityczną w Rosji, rozpoczął starania o zezwolenie na wyjazd za granicę. Uzyskawszy je w 1921, po krótkim pobycie w Berlinie, osiadł w 1923 Paryżu, gdzie mieszkał do końca życia. "Przez trzydzieści lat nazwisko jego nie pojawiało się w sowieckiej historii literatury, obecnie stopniowo twórczość jego zyskuje sobie prawo obywatelstwa w Rosji" (Berberowa 631).
Oryg.: Алексей Михайлович Ремизов - Без предмета. Рукопись.