Związek Walki Czynnej Regulamin 1909

Regulamin Związku Walki Czynnej.

Druk ulotny B.m B.d

8 s. 15,5 cm.

W czerwcu 1908 roku, z inspiracji Józefa Piłsudskiego powstał we Lwowie konspiracyjny Związek Walki Czynnej – pierwsza niepodległościowa organizacja paramilitarna stanowiąca zalążek Wojska Polskiego. Jej założycielem był Kazimierz Sosnkowski, jeden z przywódców Organizacji Bojowej PPS, późniejszy szef sztabu I Brygady Legionów, a w czasie II wojny światowej Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych.

Związek Walki Czynnej poprzez skupienie w swoich szeregach wielu środowisk niepodległościowych działających na ziemiach polskich oraz na emigracji, doprowadził do powstania Związków Strzeleckich i Legionów Polskich, które przyczyniły się do odzyskania niepodległości, a następnie stanowiły kadrę Wojska Polskiego. 

Oferowany "Regulamin" powstał po 11 lipca 1909 roku i jest chronologicznie drugim Regulaminem ZWC. Pierwotny został zmodyfikowany po pierwszym Zjeździe we Lwowie.  Regulamin określa nową organizacje Związku: Szóstki zastąpiły ośmioosobowe sekcje, zamiast „oddziałów”, „dzielnic” i „okręgów” powstały „plutony”, „kompanie” i „legiony”. Dotychczasowi funkcyjni, stawali się chorążymi, podporucznikami, porucznikami i kapitanami. Zjazdom nadano nazwę Rady Głównej ZWC.

Według J. Stachiewicza: Początki Związku Walki Czynnej, Warszawa 1930, s. 19,  Regulamin został wydrukowany w nakładzie 300 egz.

Bardzo rzadkie!

Brak skatalogowanych egzemplarzy w zbiorach polskich archiwów i bibliotek.