Krzyż z okresu drugiej wojny światowej przyznany żołnierzom Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Krzyże były przyznane „każdemu godnemu pielgrzymowi katolickiemu”, który odwiedził Ziemię Świętą. Srebrne krzyże zostały przyznane tym, którzy dwukrotnie odwiedzili Ziemię Świętą i dokonali niezbędnych darowizn i opłat za krzyż.
Wielu żołnierzy 2. Korpusu Polskiego i Wojska Polskiego na Bliskim Wschodzie zostało odznaczonych krzyżem i nosiło je na mundurach.
Krzyż wykonany jest ze srebra próby 925, z cechą na rewersie.
Wymiary 42 mm x 47 mm.
Franciszek Głowniak, ur. 15-IX-1912. Przed wojną funkcjonariusz Policji Państwowej (Numer Znaku 1320) oraz Żołnierz Żandarmerii (Odznaka Numer 3294). Prawdopodobnie bierze udział w Wojnie Obronnej, następnie zmobilizowany do Armii Polskiej we Francji 30 Maja 1940 roku. Dołącza do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich z którą bierze udział w Kampanii Libijskiej od 19-VIII-1941 do 22-III-1942 (w tym walkach o Tobruk), odznaczony odznaką pamiątkową Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich “Tobruk” (Odznaka Numer 1120). Następnie w składzie 2 Baon Strzelców Karpackich (3 Dywizja Strzelców Karpackich) bierze udział w Kampanii Włoskiej w tym w Bitwie o Monte Cassino (Krzyż Numer 4967). Ranny podczas walk 11-XI-1944. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Wojska (trzykrotnie), Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz brytyjskimi odznaczeniami (Gwiazda Italii, Gwiazda Afryki, Gwiazda 1939-45). Po wojnie osiadł w Wielkiej Brytanii.
