Ikona - Św. Trójca Starotestamentowa, w kiocie, z wieczną lampką

scena z siedzącymi przy stole pod drzewem trzema Aniołami - symbolizującymi Trzy Osoby Boskie; na stole misa z trzema jajkami; postać w głębi z lewej - to goszczący Wędrowców Abraham, z prawej - w drzwiach domostwa - jego żona Sara; bordiura szeroka, oliwkowo-zielona; obraz w głębokiej, profilowanej, złoconej ramie; całość w gablotce - kiocie z drewna czernionego o wykrojonych faliście ściankach; szczycik trójkątny, w typie „oślego grzbietu”; od frontu oszklone drzwiczki - w ramie ozdobionej potrójną żyłką mosiężną; wewnątrz w podłuczu - nakładka z blachy mosiężnej, tłoczonej i grawerowanej z motywem rozety i stylizowanej, zwiniętej wolutowo wici roślinnej; w zwieńczeniu kiotu - zaczep do zawieszania wiecznej lampki - mosiężny, ażurowy, grawerowany kroksztyn z motywem wici roślinnej i krzyżykiem greckim; lampka (zelektryfikowana) - mosiężna, ażurowa, ozdobiona szlifowanymi brylantowo szkiełkami (dwóch brak), zawieszona na trzech łańcuszkach połączonych u góry baldaszkiem z kółkiem do zawieszania;
tempera na desce, 29,5 x 24,5 cm; rama - drewno złocone na pulment; kiot - drewno czernione, szkło, żyłka mosiężna, blacha mosiężna grawerowana;
wymiary 57 x 38 x 8 cm; lampka mosiężna z łańcuchem - wys. ca 60 cm.
Rosja, Moskwa?; 2 poł. XIX w.