Zygmunt I Stary 1506-1548, kopia talara medalowego 1540; Aw: Popiersie Zygmunta I Starego w czepcu i koronie, wokoło tarcze herbowe Polski, Litwy, Prus Królewskich, Rusi Czerwonej, Austrii, oraz napis SIGISM(undus) P(rimus) REX PO-LONIE M(agnus) D(ux) LITHV(aniae), Rw: Popiersie Zygmunta II Augusta w czepcu i koronie, wokoło tarcze herbowe Polski, Litwy, Prus Królewskich, Rusi Czerwonej, Bony Sforzy oraz napis SIG(ismundus) AVG(ustus) SECVND FILIVS REX PO-LON(ie) & C; srebro 26.70 g; H-Cz. 398, Kop. 443 (R8) - oryginał, Tyszkiewicz 1800? mk - oryginał, Kurp. 78 (R8) - oryginał. Oryginały wybijane były w srebrze z datą 1533 oraz 1540. Do dziś badacze nie potrafią w 100% określić miejsca wybicia - najczęściej wymieniane są mennice w Toruniu, Krakowie i Gdańsku. Talary nie były wtedy uznane za monetą obiegową, miały charakter darów monarszych. Jako ciekawostkę należy dodać, że rocznik 1540 długo był uznawany za nieistniejący. Uważany za fałszywy był nawet przez Emeryka Hutten-Czapskiego. Dopiero odnalezienie bitego egzemplarza w starym zbiorze książęcym w Gotha w Niemczech sprawiło, iż ostatecznie uznano bicie w tym roczniku.
