Piotr Smogór, 1975, Selfie 2, 2017

olej, płótno, 60.00 x 70.00 cm
Ukończył Państwowe Ognisko Artystyczne im E. Gepperta we Wrocławiu oraz filozofię na UWr, specjalizując się w fenomenologii przestrzeni obrazu. Najchętniej posługuje się malarstwem, choć w obszarze jego zainteresowań są też: rysunek, monotypia, miniatura filmowa oraz grafika. Z zawodu jest grafikiem komputerowym, co wyraźnie rzutuje na podejścia do malarstwa jako zabiegu projektowego oraz sposobu przekazu, czasami tylko ogólnego klimatu, myśli, kondycji człowieka. Maluje głównie kompozycje figuratywne, niekiedy bawi się z obrazem jako transformacją dokonaną przy użyciu powszechnych środków cyfrowych: komputera, urządzeń mobilnych etc. Na potrzeby swojego malarstwa utworzył termin pejzaż figuratywny, będący kanwą przekazu oraz uprzedmiotowieniem człowieka w otaczającej go rzeczywistości. W pracach autora mamy do czynienia z przenikaniem się planów i warstw czasowych percepcji, które ukazują w ten sposób historie ludzkiej cielesności wraz z ograniczeniami jej natury oraz aberracją jako przekroczeniem wzorca kulturowego. W prace wkracza czasami rzeczywistość blokowisk, slumsów oraz związana z tym agresja przekazu, która zjednuje formę z treścią. Tematycznie oscyluje pomiędzy sztuką zaangażowaną społecznie a ekspresją ujętą w ramy wspomnień, niedopowiedzeń i wyobrażenia. Zaangażowanie ma formę pozostawania w korespondencji z tym co "tu i teraz" a wiec z działaniami stającymi się wzorcami zachowań społecznych, z wykorzystaniem nowych mediów napływu informacji, faktami utajonymi a będącymi niezaprzeczalnym atrybutem bycia.