Szabla polska, wz. 34, w pochwie - tzw. Ludwikówka

stal, mosiądz, drewno; długość całkowita: 95,5 cm; długość głowni: 81,5 cm, krzywizna: 3,5 cm, długość w pochwie: 98,5 cm; nr na szabli nr: B6915, na pochwie nr: B6913;
Polska, Kielce, Huta Ludwików, ok. 1937 r.
Głownia stalowa, obustronnie szlifowana w szerokie zbrocze, z głęboką bruzdeczką przygrzbietową; na grzbiecie u nasady bite znaki: w owalu - litera "K / 2", ponadto numer "B 6915"; u nasady wewnętrznego płazu bity napis:
"H. LUDWIKÓW / KIELCE"; jelec mosiężny, krzyżowokabłąkowy, z wąsami; na końcu tylnego ramienia jelca - otwór - pętlica na temblak; okładziny rękojeści drewniane, karbowane; głowica owalna, z kapturkiem; pochwa stalowa,
z jedną ryfką i brajcarkiem.