T. 10, z. 28/29-30: X-XI-XII 1907. s. [4], 319, [1], tabl. 2; [4], [321]-606, [2], tabl. 1. razem opr. pł. złoc., zdob. z epoki z zach. okł. brosz.
Opr. lekko zabrudzona, poza tym stan dobry. Oprawa: białe płótno z wyzłoc. tytułem na środku przedniej okł., na grzbiecie dwa szyldziki: 1. złoc. tytuł wydawnictwa na czerwonym polu i 2. numer tomu na polu niebieskim, obcięcie zdobione. Komplet zeszytów stanowiących tom 10. Winiety okładkowe Józefa Mehoffera i Edwarda Okunia. Na tablicy reprodukowana w światłodruku "Głowa Chrystusa z 'Wieczerzy'" Leonarda da Vinci. Po str. 56 wprawiono reprodukcję drugiego frontispisu do "Widma" Henryka de Groux - tablicy z t. 9 "Chimery". Na karcie przedtyt. do ostatniego zesz. wklejona tablica z reprodukcją w autotypii "Zwiastowania" Ignacego Pieńkowskiego (brak oryg. podkładu). Zaw. m.in.: J. Paladan "Ostatni wykład Leonarda da Vinci", L. Staff "Po drodze", B. Leśmian "Oddaleńcy"; J. Kasprowicz "Narodziny Marchołta", S. Mallarme "Kwiaty", "Okna", G. d'Annunzio "Klimena", "Dobra nowina", O. Brzezina "Wino silnych", K. Zawistowska "Złote rybki", B. Leśmian "Tarcza", "K. Makuszyński "Żądza", P. Smolik "Siwy gość", L. Staff "Grób w sercu", W. Zaleski "Dzwon", W. Stefanyk "Ozimina", "Nowina", W. Shakespeare "Dwa sonety", C. Norwid "W pamiętniku".
Czas. BJ 2, 11. Zeszyty jednego z najważniejszych pism literacko-artystycznych przełomu wieków. Okładki i ilustracje wykonali najwybitniejsi artyści Młodej Polski (m.in. E. Okuń, F. Siedlecki, J. Mehoffer, F. Ruszczyc), teksty wyszły spod pióra m.in. W. Berenta, B. Leśmiana, Z. Nałkowskiej, J. Kasprowicza, S. Żeromskiego, S. Przybyszewskiego, L. Staffa, S. Wyspiańskiego. "Chimera" - "Sztandarowe pismo polskiego modernizmu [...]. Wyrafinowanie estetyczne łączyła z niezwykle wysokim poziomem graficznym" (EP 93). Z protokołu jury Wystawy Drukarskiej 1905/1906 r.: "Z wydawnictw reprezentowanych na wystawie, pierwsze miejsce zajmuje "Chimera" [...]. Jest to jedyne wydawnictwo periodyczne w Polsce, które dbałością o artystyczny układ całości, o całą stronę ilustracyjną, papier, czystość druku, stoi na poziomie najwyższych wymagań współczesnych zarówno artystycznych, jak i technicznych" (cyt. za: J. Sowiński "Sztuka typogr. Młodej Polski"). Komplet stanowiło 10 tomów (30 zeszytów) ukazujących się w latach 1901-1907.