KRASIŃSKI- IRYDION Poznań 1851. Pierwsze polskie wydanie

KRASIŃSKI Zygmunt

IRYDION

Poznań 1851, Druk i nakład W. Stefańskiego, str. [4], 284, [4]; format 12,5x21 cm

TWARDA OPRAWA PÓŁSKÓREK WSP., EFEKTOWNY PIĘCIOPOLOWY GRZBIET Z WYPUKŁYMI ZWIĘZAMI, W DRUGIM POLU ZŁOCONA TYTULATURA, W POZOSTAŁYCH POLACH ZDOBNIKI; OBCIĘCIA KART BARWIONE; OZDOBNA WYKLEJKA.

Wydanie 2 (anonimowe), a zarazem pierwsze na ziemiach polskich.

Irydion – dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego napisany w 1835 w Wiedniu, a wydany anonimowo w pierwszych dniach kwietnia 1836 w Paryżu. Obok Nie-Boskiej komedii najwybitniejszy dramat Krasińskiego, zaliczany do kanonu najwyższych i najciekawszych osiągnięć polskiej dramaturgii na równi z tragediami Słowackiego i Dziadami Adama Mickiewicza.

Pomysł dramatu narodził się na przełomie 1832/1833 roku podczas pobytu autora w Petersburgu i powracał z rozmaitym nasileniem aż do połowy 1835 r. Proces powstawiania Irydiona przebiegał nieomal równolegle z pracami nad Nie-Boską komedią ukończoną w 1833 r.

„Irydion należy do najwyższych osiągnięć światowych w zakresie utworów osnutych na motywach rzymskich i może mierzyć się z dramatami Szekspira […] Dialog Irydiona z prawnikiem Ulpianem należy do najwyższych osiągnięć w dramaturgii”. Źródło: J.Krzyżanowski, "Dzieje literatury polskiej od początków do czasów najnowszych", Warszawa 1970, str. 291.

Stan DB/ pieczęć na k.tyt., charakterystyczne przebarwienia papieru [foxing]