Mrożek Sławomir Tango [Pierwsze wydanie osobne]

Mrożek Sławomir, Tango sztuka w 3 aktach, Polska Macierz Szkolna, Londyn 1983, pierwsze wydanie osobne, s. 80, wymiary 21,5 x 14 cm; okładka broszurowa, stan bardzo dobry, wlepka Krakowskiego Antykwariatu Naukowego. 

Tango jest najsłynniejszym utworem Sławomira Mrożka i jego najczęściej wystawianą (również za granicą) sztuką. Już w roku premiery odniósł duży sukces sceniczny. W warszawskim Teatrze Współczesnym Tango w reż. Erwina Axera od 7 lipca 1965 r. zagrano 350 razy (zawsze z pełną widownią). Podobny sukces odniosło w Krakowie (Teatr Kameralny, reż. Jerzy Jarocki, premiera 17 grudnia 1965), gdzie grano je ponad 200 razy, a każdemu przedstawieniu towarzyszyły entuzjastyczne reakcje publiczności. Sztukę zdjęto ze scen polskich w 1968 r., po tym, jak cenzura zakazała jej wystawiania – była to reakcja na opublikowany przez Mrożka list w Le Monde i Kulturze, w którym to liście pisarz wypowiedział się przeciwko interwencji wojsk polskich w Czechosłowacji. Utwór przetłumaczony na języki: włoski, angielski, węgierski, japoński, francuski, norweski, fiński, szwedzki, portugalski, rumuński, grecki, słoweński, czeski, słowacki, duński, estoński, rosyjski, niemiecki, hiszpański i esperanto. Dużym powodzeniem cieszyły się jego adaptacje sceniczne za granicą – Erwin Axer grał swoją wersję Tanga dla publiczności w Düsseldorfie, gdzie odbyło się ponad 200 przedstawień, a także m.in. na Berlińskim Festiwalu Teatralnym i Festiwalu Teatralnym we Florencji. Sukcesem sztuka była także w Nowym Jorku, gdzie przedstawienie w reżyserii Heinza Engelsa grano Tango przez 2 lata, a także w Helsinkach, Genui, Hajfie i Londynie (grane przez Royal Shakespeare Company w 1966 r.). Popularność zagraniczna utrzymywała się również w latach 90. XX wieku – w pierwszej połowie tamtej dekady prawa do wystawienia Tanga udzielono 24 teatrom poza Polską. W 1970 r. Tango zostało przez hiszpańskich krytyków nagrodzone nagrodą za najlepszą sztukę zagranicznego autora. W 1972 otrzymało natomiast Austriacką Państwową Nagrodę Literacką.

Sławomir Mrożek (ur. 29 czerwca 1930 w Borzęcinie, zm. 15 sierpnia 2013 w Nicei) – polski pisarz oraz rysownik. Autor satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej. Jako dramaturg zaliczany do nurtu teatru absurdu.