Technika własna, collage, płótno; wym.: 90 x 54,5 cm; nie sygn. Praca z kolekcji rodziny artystki.
Janina Muszanka-Łakomska (1920–1982)
Malarka. Studia odbyła w Krakowie w Instytucie Sztuk Pięknych (wydział włókienniczy) oraz na Akademii Sztuk Pięknych (malarstwo) w pracowni Fryderyka Pautscha, Wojciecha Weissa oraz Jerzego Fedkowicza. Żona malarza krakowskiego Tadeusza Łakomskiego. Wieloletni wykładowca na ASP w Krakowie. Odbyła liczne podróże artystyczne, m.in.: do Włoch (Indywidualna wystawa w rzymskiej galerii La Salita), Turcji, Austrii i na Bałkany. Malowała głównie kompozycje na granicy abstrakcji, w technice olejnej, collage'u oraz rysunkowej. Na przełomie l. 50. i 60. stworzyła prekursorki cykl kolaży („Fryzy"). W serii barwnych rysunków z końca l. 60. Muszanka wkroczyła na drogę bardzo osobistego surrealizmu.
Droga Janiny Muszanki-Łakomskiej od realizmu do apokaliptycznych wizji nurtu art brut była trudna, naznaczona cierpieniem i odrzuceniem przez otoczenie. Przejmująca twórczość artystki zdolnej, pięknej, obdarzonej niezwykłą wyobraźnią to z jednej strony dekoracyjne kompozycje z tkanin, z drugiej osobiste relacje z otchłani lęków i fantasmagorycznych wizji ... (fragment z katalogu wystawy - "CZERWONY PAJĄK - ZŁOTY MOTYL Janina Muszanka-Łakomska (1920-1982)").
