Szabla - szaszka rosyjska, wz. 1881, w pochwie

głownia stalowa, polerowana, z szerokim, dwustronnie ciągnionym zbroczem; u nasady zewnętrznego płazu data produkcji: „1941” i słabo czytelny znak wytwórni w trójkącie (litery ??? cyrylicą); rękojeść drewniana, w ukośne karby, dołem ujęta mosiężną opaską; głowica mosiężna w formie głowy ptasiej, rozdwojonej u góry, z kolistym otworem na temblak; pochwa łubiana, obciągnięta czarną ceratą, z mosiężną szyjką, długim trzewikiem oraz jedną ryfką z brajcarkiem;
stal, mosiądz, drewno, cerata; dł. głowni 81 cm, dł. całk. 95 cm, krzywizna 2 cm, dł. w pochwie 102,5 cm.
Rosja, Leningrad, Fabryka im. Kirowa, 1941.
W taki oręż uzbrojone były oddziały kawalerii sowieckiej, a także - Pierwszej Samodzielnej Brygady Kawalerii Wojska Polskiego [1944- 1945].