Av. [REG]INA[MAGNA], głowa Matki Boskiej w koronie na wprost. Rv. czworonóg (uważany za śnieżną panterę) w lewo, z ogonem zaplecionym w węzeł szczęścia.
Srebro, 0,85 g, 15,6 mm. 100113. Hulecki, Pietrunin (2017) 6012A (rzadkość I); Ivanauskas (2013) 1J1-1 (RR, wycena 1000-2000 euro, w dzisiejszych realiach przesadzona).
Stan III+.
Monety z głową na wprost i czworonogiem ze splecionym ogonem zostały odkryte dopiero w latach 80. XX wieku, ale dziś jest ich sporo na rynku. Z reguły jednak prezentują skrajnie zbarbaryzowany i beznapisowy awers, podczas gdy okazy w pełni prawidłowe, z ładną głową i poprawnym napisem łacińskim (Hulecki-Pietrunin 6009A i 6012A), jak ten, spotykane są wyjątkowo. Głowa była początkowo uważana przez numizmatyków litewskich za przedstawienie Jagiełły, potem królowej Jadwigi, aż odczytanie legendy Regina Magna, tj. „wielka królowa”, pozwoliło ustalić, że chodzi o Matkę Boską. Nie jest znana oryginalna nazwa najwcześniejszych monet litewskich a pojawiające się w literaturze określenia „grosz”, „półgrosz” itp. są czczymi domysłami.
