Egzemplarz z kolekcji Witolda Hake, autora "Katalogu herbowych tłoków pieczętnych szlachty śląskiej i łużyckiej XVI - XX wieku".
Pozycja ILUSTROWANA w wyżej wymienionym katalogu pod numerem 8.
Pieczęć wymieniona z kolekcjonerem ok. roku 1992.
Pochodzenie z lat ok. 1680-1740 roku.
Mosiądz, wymiary 20 mm x 18 mm, wysokość 35 mm
Tłok pieczętny z tarczą, hełmem z klejnotem i labrami. Typowa w formie, popularna dla terenów niemieckich i polskich pieczęć osobista często noszona na codzień i w podróży. Otwór w uchwycie służył do zamontowania łańcuszka lub rzemyka aby nie zgubić pieczątki.
Loebenowie to ród osiadły na Śląsku od końca XIII w. Byli też na Łużycach. W okresie powstania tej pieczęci posiadali m. in. Kuepper (Miedziana) k. Lubania, Mertzdorf (Lubinicko) i Rakau (Raków) k. Świebodzina oraz Mengelsdorf k. Zgorzelca. Jedna gałąź w 1790 r. otrzymała tytuł hrabiowski.
Z tej rodziny Małgorzata v. Loeben wniosła w wianie (poprzez ślub w 1596 r.) majątki Loebenów Schönborn (Kępsko), Nickern (Niekarzyn) i Rissen (Rosin) k. Świebodzina Christophowi Hake z Berge k. Nauen w Brandenburgii, jego ród mieszkał w tych dobrach do lat 30 XVIII w.
W Rzeczypospolitej ród ten znany był na terenie Wielkopolski od XV w. Z tej rodziny Jerzy i jego syn odnotowani w 1664 r.
