W roku 1900 przemysłowcy łódzcy (Scheibler i współwłaściciele jego zakładów - Herbst, Biedermann, Heinzel, Kunitzer, Geyer, Leonhardt i kilku innych) utworzyli spółkę akcyjną pod firmą "Saturn" dla eksploatacji węgla na własną rękę, bez pośrednictwa przemysłowców śląskich. W tym celu zakupili jedną z kopalń i rozpoczęli dostawy dla przemysłu łódzkiego. Kapitał spółki wynosił 5 000 000 rb.
W wyniku tak zorganizowanego zaopatrzenia w węgiel Konsorcjum Łódzkie uzyskało znaczny wpływ na kształtowanie się cen węgla w Łodzi, które mimo ogólnej tendencji spadkowej cen nie tylko nie spadały, lecz wzrastały. Przeciętne ceny w kraju nie wykazywały takiej tendencji zwyżkowej, jak ceny węgla w Łodzi. Przyniosło to dodatkowe zyski przedsiębiorcom - członkom Konsorcjum i pogarszało sytuację niezrzeszonych, drobniejszych fabrykantów.
Towarzystwo posiadało trzy kopalnie węgla kamiennego:
- "Saturn" pod Czeladzią
- "Jowisz" w Wojkowicach
- "Mars" w Łagiszy
Posiadało również cementownię "Saturn", dwie elektrownie, lasy w Kamienicy koło Szczawnicy (tartaki i wyroby artykułów drzewnych i
stolarskich), Gorenicach i Sączowie, oraz majątek ziemski w Rudnikach o łącznym obszarze 6 472 ha.
W 1938 roku kopalnie Towarzystwa wydobyły 1 120 496 ton węgla i zatrudniały przeciętnie 32 042 robotników.
