Aukcja kolekcji Leslie Waddingtona

Kolekcja Leslie Waddingtona to zbiór bardzo osobisty, nie ze względu na wartość poszczególnych dzieł, a raczej ze względu na to, że sztuka była jego życiem. Czterdzieści cztery dzieła znalazły się na wieczorze aukcyjnym z estymacją w przedsprzedaży osiągającą 14 – 20 mln dolarów. Szacunki zostały ustawione na racjonalnie niskim poziomie, jak to zwykle bywa przy sprzedaży prywatnych kolekcji. Nie było jednak żadnych wątpliwości, co do siły i prężności aukcji, która okazała się rejestrować poziom sprzedaży znacznie powyżej estymacji, osiągając kwotę 36,1 mln dolarów i ustanawiając rekordy dla czterech artystów.

Licytacja nabrała tempa przy sprzedaży portretu Waddingtona - Leslie Waddington with Portrait of a Young Man by Hans Memling namalowanego przez Peter Blake’a. Dzieło czterokrotnie przebiło swoją estymację, uzyskując na koniec cenę ponad 103 tys. dolarów.

Pierwszy z trzech małych obrazów Josefa Albersa, potroił swoją estymację i został zakupiony za 848 tys. dolarów przez amerykańskiego dealera Stefana Simchowitza. Cena była równoważna poprzedniemu rekordowi Albersa dla obrazu tej wielkości. Simchowitz zakupił także dwa inne dzieła Albersa w podobnych cenach, lecz jego licytacja nie ograniczyła się jedynie do amerykańskiego artysty niemieckiego pochodzenia. Równie niewielka abstrakcja Roberta Motherwella z 1959 roku, trafiła do kolekcjonera za 1,2 mln dolarów, stanowiąc trzykrotność wartości szacunkowej. Simchowitz wylicytował także akwarelę Chariot z 1920 roku autorstwa Francis’a Picabia, blisko najwyższej estymacji 2 mln dolarów. Potem także niewielką akwarelę z 1935 roku Joana Miró Musique, w pobliżu najniższego szacunku - 435 tys. dolarów i malutki kubistyczny brąz, Tete de Femme Picassa, który potroił swoją estymację do 695 tys. dolarów. Było to jedno z niewielu dzieł, które kolekcjoner kupił na aukcji, płacąc 33 tys. dolarów w 1992 roku. Uprzednio natomiast znajdywało się w zbiorach eksperta Picassa, Douglasa Coopera. Najbardziej cenne prace tej aukcji to dzieła autorstwa Agnes Martin, Jeana Dubuffet i Alexandera Caldera. Każde z nich szacuje się na kwotę pomiędzy 4-5 mln dolarów. Wszystkie z nich nabyte zostały w późnych latach 80, kiedy to Waddington przeżywał wielki finansowy sukces. Pierwszy licytowany został obraz Martina – Praise z 1985 roku i sprzedany został w granicach swojej estymacji, osiągając kwotę 3,6 mln dolarów. Dzieło Dubuffeta Visitor with a Blue Hat, Waddington zakupił około 30 lat później od legendarnego kolekcjonera - E.J. Powera. Jest to przykład przekonania, które miał wobec artystów, których kochał, że zajmował to samo miejsce w jego domu aż do śmierci. Biorąc pod uwagę obecną pozycję Dubuffeta na rynku, dzieło osiągnęło cenę 6,1 mln dolarów, co okazało się szczytową sprzedażą wieczoru.

Tuż za nim znalazł się się mobilny Red Snake Alexandra Caldera, który nigdy nie zmienił miejsca po zakupie i zainstalowaniu go w domu kolekcjonera w 1988 roku. Dzieło zostało sprzedane powyżej szacunków i osiągnęło kwotę 5,6 mln dolarów, podbitą przez Abigaila Ashera. Milton Avery był jednym z pierwszych amerykańskich artystów, którego twórczość Waddington pokazał tuż po otwarciu galerii w Londynie w roku 1966. Po umieszczeniu go w różnych kolekcjach prywatnych, kupił Dark Inlet do swoich zbiorów w 1979 roku. Jego cenę szacowano na 1,2 - 3 mln dolarów i został sprzedany za 1,8 mln dolarów. Tendencja Waddingtona to patrzenia wstecz znalazła swoje odzwierciedlenie w grupie prac z wczesnych lat 20 - Picabia, Picassa i Man Raya. Jednym z nich był Purist still life Amédée Ozenfanta, który ustanowił rekord estymacji dla amerykańskiego kupca – 710 tys. dolarów.

Spośród współczesnych artystów, których reprezentował, najbardziej widoczny w tej sprzedaży był Patrick Caulfield, klasyfikowany jako brytyjski artysta pop. Podobnie jak wszystkie współczesne dzieła także to zostało nabyte bezpośrednio od artysty. Wersja Panien z Awinion Picassa, osiągnęła rekord tego artysty dla pracy na papierze i podwoiła swoją estymację, osiągając kwotę 290 tys. dolarów. Innym twórcą wspieranym przez kolekcjonera był Michael Craig Martin, zwany ojcem chrzestnym młodych artystów brytyjskich, który jest obecnie reprezentowany przez galerię Gagosian. Rekord 190 tys. dolarów padł na Las Meninas z 2000 roku.

Bez wątpienia ważnymi czynnikami powodzenia licytacji okazały się pochodzenie, reputacja jak i ogromna miłość Leslie Waddingtona do sztuki. To co wyróżniało go, to przede wszystkim szczere jej oddanie, co potwierdza fakt, iż nigdy nie próbował on sprzedać żadnej pracy, którą nabył osobiście. Następna aukcja prac z niezwykłej kolekcji Leslie Waddingtona odbędzie się podczas aukcji Modern British w listopadzie tego roku w Londynie.