Ostatnie dni wystawy malarstwa: prof. zw. Krzysztof Skarbek i dr Piotr Saul

Na wystawie zorganizowanej przez WorldartB Gallery (kurator wystawy: Anna Katarzyna Borowczak, właściciel WorldartB), współorganizacja Galeria STALOWA w Warszawie znajdziemy baśniowy świat z dwóch cykli malarskich: „Obcy chcą być dobrzy”, prace z 2015-2016 oraz „Mity Olimpu wobec Współczesności” z 2021 i wiele cykli, różnorodności wybranych prac dr Piotra Saula. 

Świat przedstawiony przez prof. zw. Krzysztofa Skarbka jest pełen metafor, symboli, odniesień do historii. „Mity Olimpu wobec współczesności” po raz pierwszy  były prezentowane w Galerii Miejskiej we Wrocławiu ( 2021), do której powstał obszerny katalog-książka o twórczości Skarbka.

Magia malarstwa jest aktem na scenie teatru, bez kotar i zasłon. Możemy odnaleźć siebie i współczesność świata, w jakim żyjemy. 

Artysta kreuje swój świat idei oparty na pierwotnych antynomiach: figuracja - abstrakcja, piękno – deformacja (jako próba rozszyfrowania dwoistości ludzkiej natury).

Gęsta i mocna zaś struktura malarska określa dynamiczność i zagadkowość dramatycznych i symbolicznych treści i można odnieść wrażenie, że Krzysztof Skarbek podejmuje próby reanimacji ideału lub stara się go stworzyć na nowo, świat oparty na nowym ładzie ( o którym słyszymy, ale wizja jest pełna obaw i niespodzianek). Tutaj nowy porządek świata ma wyzwolić naszą wolę, serce i duszę, a przede wszystkim uwolnić człowieka od uzależnień, wojen, kłótni, w celu pełnego zwycięstwa dobra, miłości a przede wszystkim uzyskania harmonii i zrozumienia istoty człowieczeństwa i naszej podróży na ziemi. 

Na obrazach z 2021 (z cyklu „Mity”) można znaleźć elementy i przesłania związane ze sztuczną inteligencją, która dominuje w naszym życiu, a zawiera zapytanie, czy nie zdominuje ona naszego życia i gdzie w tym wszystkim jest człowiek i jego uczucia, wartości?

Nowe zaś prace z 2023 - to totemiczne formy z elementami ceramiki ( postacie wojowników-totemów) wręcz nawołują, że nie możemy zapomnieć o starej erze, naszych korzeniach, wychowaniu, wartościach prometejskich, aby wejść jednak do nowej, lepszej ery.

21 prac prof.zw. Krzysztofa Skarbka zabiera nas w baśniowy świat, pełen malarskości, różnych technik artystycznych i  też często mocnych, wyrazistych kolorów, które nie były używane w latach wcześniejszych i ów zachwyt nad nimi podkreśla przesłanie prac, że nawet obcy, czy też antagonistyczne dzikie i niebezpieczne zwierzęta mają stać się dobre i pełne miłości.

Można by więc rzecz, że w wielu pracach odnajdziemy upragniony raj, do którego możemy dojść pracą nad sobą, nad własną postawą, rozwojem duchowym i kultywowaniem wartości, które są bliskie Artyście. 

„Ważnym elementem mojej strategii twórczej jest także poczucie humoru, które rozładowuje po wielokroć pompatyczne oblicze tematu bogów władających greckim Olimpem. Rozbrajająca istota, ironii ma wskazać na ukryte, często groteskowe, dramatyczne znaczenia przedstawionych zjawisk.(...).Twórczość malarska jest dla mnie najważniejsza, to moje życie. Podobnie. Priorytetem jest również dla mnie wyrażanie buntu przeciw hipokryzji, prometejska walka o wartości, zmienianie stereotypów, humor i miłość." Krzysztof Skarbek, Wrocław 2023 rok.

Wystawa jest zaledwie namiastką twórczości Skarbka i zachęci do studiowania więcej, oglądania wideo filmów czy też performensów muzyczno-obrazowych Jego autorstwa i z Jego udziałem i do wejścia w świat pozytywnych doznań. To artysta nietuzinkowy, barwny, już przeszedł do historii sztuki, ponieważ Jego prace znajdują się w wielu Muzeach oraz są w kolekcjach polskich i zagranicznych.  W trakcie są przygotowywane następne obrazy i będą stanowić nasz polski wkład w tworzenie polskiej sztuki współczesnej, sztuki też światowej, w której prawda i miłość są wartościami nadrzędnymi.

Dr Piotr Saul, asystent prof. zw. Krzysztofa Skarbka to wybitny artysta wywodzący się ze streetartu i graffitti. Jego starannie wyselekcjonowane obrazy stanowią namiastkę twórczości młodego Artysty. Zobaczymy na wystawie znacznie więcej cykli, różnorodności, wpływów graffitti i street artu, nowego ekspresjonizmu i mocnych barw, odznaczeń, typowych dla nowego fowizmu, co świetnie pasuje i wtapia się w środowisko i otoczenie praskie i ulicy Stalowej, na której kilka metrów dalej można zobaczyć malowane ściany na budynkach, a ludność miejscowa chętnie zagląda na wystawę, zachwycona kolorystyką i tematyką. 

Wszystkie 20 prac Piotra Saula, z różnych okresów twórczych łączy jedno: udana próba pozytywnego przesłania od odrzucenia współczesnego „potwora”, „wyścigu szczurów”, pędu za mamoną, aż do nowoczesności, odrzucenia uzależnienia od cyfryzacji i zachwyt nad streetartem i przestrzenią miejską. 

Dominacja sztucznej inteligencji w obecnym świecie sprawia, że nie możemy zapomnieć o wartościach związanych z religią i miłością do drugiego człowieka.

Autor w swoich obrazach metaforycznie wskazuje, iż otaczają nas elektroniczne „śmieci" a polem działania jest często dżungla miejska, koledzy zaś, którzy jadą z nami na wycieczkę to istni „kosmici”, którzy niemal stanowią jedność ze sztuczną inteligencją czy też innymi istotami, z innych wymiarów. Seria prac na głównej ścianie z miastem i zobrazowane scenki życiowe, tańczący ludzie, komiksowa kolorystyka, malowane markerami akrylowymi, nieco przypomina graffiti, choć tutaj możemy je zabrać do domu, na niewielkich płótnach, które stanowią jeden cykl, rodem historia, wzięta z życia. Na pewno ważny jest uśmiech jaki wywołają na Państwa twarzach.

Proroczy obraz pt. „Neo Jezus”, dr Piotra Saula,z 2020 roku, w małej salce z żółtymi kanapami Galerii Stalowa, odmienny w stylistyce, namalowany na starym płótnie z 1928 roku  (na kopii starego obrazu) został przemalowany przez Artystę,  i stworzony tuż przed pandemią w 2020 roku i jak się okazało był obrazem proroczym. Na głównym planie Jezus, trzymający w ręku telefon a drugiej ręce trzyma sieć i jak się okazuje i ów telefon i sieć ( ale internetowa) to były jedyne motywy łączące ludzkość ze sobą, ponieważ zostaliśmy zamknięci w domach. Za Jezusem łódka piracka ( vide pandemia, siejąca śmierć ). Obraz przypomina wizję trochę jak z filmu „Starwars”. Obraz nie ma na celu obrażania czyichś uczuć religijnych, a raczej wręcz przeciwnie pokazuje, że Bóg „Nowy Jezus” komunikował się z nami wyłącznie poprzez telefon i sieć internetu i stanowiło to wielką próbę dla ludzkości i nadal stanowi ( pamiętamy nawet zamknięte kościoły i brak mszy świętych) i wszystko zależy od nas, co zrobimy z technicznymi zabawkami i jak je wykorzystamy w przyszłości. Widoczne postaci jak ze starych obrazów „wiejskich” posiadają maski, a na niebie nad postaciami - wizja kosmicznej inwazji, a być może pomocy dla ludzkości, aby w końcu „obudziła się” ze snu, w którym nie możemy zapominać o tym kim i czym jesteśmy. 

Jesteśmy duszą i ciałem i nie możemy zapominać, że nie jesteśmy sami.

Baśniowe wizje skrzatów i symbolicznych postaci zwierzęcych w innych pracach Saula mają zamienić się w przepiękne i wolne od niewoli baśniowe, wręcz bajkowe światy, w których wszyscy będą się czuć bezpieczni.

Pięknie i bardzo obrazowo pisze o twórczości Andrzej Mazur:„(…)Przedstawienia Piotra Saula(...) mogły się w nim mieścić zręby pamięci, dziecięce i dojrzałe wspomnienia. Dotyczą zdarzeń, postaci, przedmiotów, zwierząt i roślin, ale są to też elementy innych światów przedstawionych lub ikon pop kultury. Wszystkie są włączone w zagadkową przestrzeń relacji. W tym wymiarze transmutacja przedstawienia ujawnia się jako gęsty konglomerat tych części, w którym ulegają scalaniu w przestrzeni. Bardziej intryguje jednak drugi wymiar dotyczący czasu.

(…)Mamy przed sobą Artystę, którego poza sferą malarstwa określa wszechstronność zainteresowań i pasji, takich jak beatbox czy graffiti, który określa styl mianem nowego fowizmu. Z pewnością próby odczytu jego intencji jako chęci spontanicznego samplowania rzeczywistości nie wydają się być pozbawione trafności.  Widzimy  fantastyczną baśniowość, dziką fuzję mocnych kolorów, uniwersum walorów wzbogacających zwyczajność miej walki. Tkwiące w oderwaniu od pierwotnych kontekstów zawartości obrazów malarskich Piotra Saula są zatem w pewien sposób abstrakcyjne, w tym sensie, iż będąc wszystkim ponad szarością, nie znaczą nic. Są czystym materiałem stworzonym po to, by nadać znaczenie światu przedstawionemu. Kiedy mowa o tym, że nie znaczą nic, chodzi o to, ze nie są celowe, nie determinowane ścisłym znaczeniem. To w pewnym sensie układ dysonansu, który dając rozkosz ma doprowadzić do konsensusu w każdym, kto zechce odnaleźć lub nadać swojemu światu sens." Andrzej Mazur.

Czy czekają nas podróże w kosmos?  Albo posiadanie inteligentnego robota, który wyręczy nas od uciążliwych obowiązków?  I stanie się to zwyczajnością, jak coranne mycie zębów?

Raj jest tuż za rogiem, wystarczy go dostrzec, a wizja sztucznej inteligencji zdaje się być dobra, o ile będziemy jej używać w umiarkowany sposób. 

Tylko czy sztuczna inteligencja nie zastąpi człowieka? To już się dzieje i wszystko zależy od nas, od harmonii i dostosowania się do życia, w którym nie może zabraknąć równowagi, harmonii oraz przyjaźni i miłości a przede wszystkim rozwagi, iż niczego nie możemy zbudować bez fundamentów, opartych na uczciwości, historii i odrzuceniu tego, co już nie służy ludzkości. Nikt z nas już nie chce ani wojen, ani chorób, których nie możemy zwalczyć, zatem warto sięgnąć po wiedzę, która dostępna jest dla wszystkich, należy albo wystarczy tylko wejść w metafizyczny, odpowiedni poziom, co czynią nasi Artyści.

Czy tak się stanie, zobaczymy, sądzę, że wielu jeszcze rzeczy nie potrafimy ani nazwać, ani określić w sposób właściwy, a światy stworzone przez Artystów są jakoby lepszymi wizjami nowego świata, w jakim przyszło nam żyć i nie są one sennymi marzeniami.

Jedno jest pewne, że Ich malarstwo wciąga, wywołuje uśmiech i wręcz „uderza" w nas dobrą energią, pełną nadziei na lepsze jutro.

Raz jeszcze Artystom - Krzysztofowi Skarbkowi i Piotrowi Saulowi dziękuję za spotkania, rozmowy i zaufanie do wspólnego działania, a Państwa zapraszamy na  ostatnie dni energetycznej wystawy,  przygody z Ich malarstwem oraz zachęcam do studiowania tytułów i wejścia w koniec pewnej ery ludzkości, przy jednoczesnym entuzjastycznym i radosnym oczekiwaniu na nowy.

Na pewno ta wystawa nie może pozostać obojętna, a żadne media internetowe nie oddają prac na żywo, ich energii, przesłania, a jest jeszcze szansa zobaczyć wystawę, która trwa też: 29.04 ( sobota, g. 12.00-17.00 ), 02.05 oraz 04.05, 05.05 ( w godz. 12.00-19.00 ) i 06.05 sobota -  to ostatni dzień wystawy i zapewne przez szybę galerii będzie można ją zobaczyć w niedzielę 07.05.2023.

Zapraszamy Państwa do Baśniowego Świata dwóch wybitnych Artystów: Krzysztofa Skarbka i Piotra Saula (wystawa w Galeria Stalowa, ul. Stalowa 26, Warszawa od 15.04 do 07.05.2023), którzy na co dzień żyją i tworzą we Wrocławiu.