Medal na pamiątkę 200. rocznicy bitwy pod Wiedniem, 1883, projektu Józefa Tautenhayna, Wiedeń; Aw: Popiersie Jana Sobieskiego w prawo, w zbroi i płaszczu gronostajowym, w koronie na głowie, na dole z lewej sygnatura J.TAUTENHAYN, IOANNES • III • REX • POLONIAE • MAGNVS • DVX • LITHVANIAE • RVSSIAE; Rw: W wieńcu laurowym OB • SOLVTAM • OBSIDIO / VINDOBONAM • FRACTVM / QVE • TVRCARVM • ROBVR / INVICTISSIMO • DVCI / PIO • ANIMO • MEMOR / POSTERITAS / A • MDCCCLXXXIII, wokół FVLMEN • POLONIAE ✶ LVMEN • EVROPAE ✶ HORROR • ORIENTIS; Chomyn 917, H-Cz. 7994, Szyszko-Czyżak 121; brąz, 70.4 mm, 134.07 g; patyna, wyśmienicie zachowany. Bitwa pod Wiedniem była ostatnim wielkim militarnym sukcesem Rzeczpospolitej Obojga Narodów, stąd też dwusetna jej rocznica miała duże znaczenie dla, pozbawionych własnego kraju, Polaków. Jedynie w zaborze austriackim istniała możliwość swobodnego zorganizowania 200. rocznicy zwycięstwa Jana III Sobieskiego. W związku z tym postanowiono, że obchody główne odbędą się w Krakowie, a kulminacja uroczystości przypadnie na 12 września 1883 roku. Obchody jubileuszu rozpoczęły się od uroczystej mszy i wizyty grobów wawelskich. Następnie, w Sukiennicach odbyła się seria wykładów przybliżająca wydarzenia z 1683 roku. Po nich odbył się uroczysty pochód do kościoła Karmelitów, gdzie odsłonięto pamiątkową tablicę. Prócz Krakowa rocznicę obchodzono m.in. we Lwowie, gdzie odsłonięto pomnik Jana III oraz w niezliczonych miejscach, gdzie odbyły się okolicznościowe nabożeństwa i pochody.
