160. rocznica urodzin Gustava Klimta

Gustav Klimt urodził się jako drugie z siedmiorga dzieci — rodzice malarza doczekali się trzech chłopców i cztery dziewczynki. Jego matka, Anna Klimt (z domu Finster), miała niezrealizowane ambicje, by zostać muzykiem. Ojciec artysty Ernst Klimt Starszy, pochodzący z Czech, był grawerem. Wszyscy trzej ich synowie wcześnie wykazali się talentem artystycznym. Młodszymi braćmi Klimta byli Ernst Klimt i Georg Klimt. Klimt żył w biedzie, uczęszczając do wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, obecnie Uniwersytetu Sztuki Stosowanej w Wiedniu, gdzie studiował malarstwo architektoniczne od 1876 do 1883 roku.

Wczesna twórczość

Klimt niezwykle cenił czołowego wiedeńskiego malarza historycznego, Hansa Makarta, przez co chętnie akceptował zasady konserwatywnego malarstwa. Jego wczesną twórczość można zaklasyfikować jako akademicką. W 1877 roku do szkoły zapisał się jego brat Ernst, który podobnie jak jego ojciec został grawerem. Dwaj bracia i ich przyjaciel Franz Matsch rozpoczęli współpracę i do 1880 roku otrzymywali liczne zamówienia jako grupa, którą nazwali „Towarzystwem Artystów”. Klimt rozpoczął swoją karierę zawodową od malowania malowideł ściennych wnętrz i sufitów w dużych budynkach użyteczności publicznej przy Ringstraße, w tym udanej serii „Alegorii i emblematów”.

Gustav Klimt, "Houses In Unterach On The Attersee"

W 1888 roku Klimt otrzymał Złoty Order Zasługi od cesarza Austrii Franciszka Józefa I za zasługi, m.in. namalowanie malowideł ściennych w Burgtheater w Wiedniu. Został także członkiem honorowym Uniwersytetu Monachijskiego i Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1892 roku zmarli ojciec i brat Klimta, Ernst, w związku z czym malarz musiał przejąć odpowiedzialność finansową za rodziny ojca i brata. Tragedie wpłynęły również na jego artystyczną wizję i wkrótce zaczął zmierzać w kierunku nowego stylu, odrzucając akademickie kanony na rzecz awangardy. Charakterystyczne dla jego stylu końca XIX wieku jest m.in. włączenie „Nudy Veritas” (Nagiej Prawdy) jako symbolicznej postaci w niektórych jego pracach. Jego malarstwo wyróżnia bogata ornamentyka i śmiałe operowanie kolorem, zwłaszcza złotym. Dominującym motywem jego twórczości były kobiety, znany jest jednak także ze swych pejzaży.

Życie prywatne

Na początku lat 90. XIX wieku Klimt poznał austriacką projektantkę mody Emilie Louise Flöge, która miała być jego towarzyszką do końca życia. W tym okresie Klimt spłodził co najmniej czternaścioro dzieci. Klimt przez całe życie mieszkał z matką i nigdy się nie ożenił. Słynął z wielu kochanek – pół Wiednia plotkowało o nagich modelkach w jego pracowni oraz o licznych romansach malarza zarówno z nimi, jak i z zamożnymi klientkami. Zmarł w wyniku udaru 6 lutego 1918 roku – mając niespełna 56 lat.

Gustav Klimt, "Pocałunek"

Najsłynniejsze dzieła Gustava Klimta

Do najsłynniejszych dzieł Gustawa Klimta, oprócz „Pocałunku”, można zaliczyć m.in. obrazy „Medycyna”, „Śmierć i życie”, „Dziewica”, „Romeo i Julia” czy portrety Firtza Riedlera i Adeli Bloch-Bauer I. Wystawiano je w wiedeńskich muzeach (m.in. Galerie Würthle, Galeria Austriacka Belvedere, Uniwersytet Wiedeński, Muzeum Historii Sztuki), a także w paryskim Muzeum Orsay czy praskiej Galerii Narodowej. Reprodukcje Klimta to jedne z najchętniej kupowanych kopii obrazów w dziejach malarstwa.

W 2013 roku została założona Fundacja Gustava Klimta przez Ursulę Ucicky, wdowę po nieślubnym synu Klimta Gustava, z misją zachowania i rozpowszechniania spuścizny malarza. Prezesem fundacji został dyrektor zarządzający Muzeum Leopolda, Peter Weinhäupl. Odbyło się to w cieniu skandalu, gdyż w odpowiedzi dyrektor muzeum, Tobias G. Natter, zrezygnował w proteście, powołując się na przeszłość Ucicky’ego jako nazistowskiego twórcy filmów propagandowych.

Zdjęcie: Wikipedia