Marta WOJNICKA (1989), z cyklu: Miasta niemożliwe : 2021

Aryl, ekolina, tusz, papier; 70 x 100 cm
Sygn., dat. na odwrocie: Marta Wojnicka 2021

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom obroniła w 2015 roku w Pracowni Wklęsłodruku pod opieką Henryka Ożoga oraz aneks do dyplomu w Pracowni Malarstwa Rektora Stanisława Tabisza. Zajmuje się głównie grafiką, rysunkiem, malarstwem oraz szeroko pojętym projektowaniem graficznym. Odbyła półroczne stypendium „Erasmus" na Akademii Sztuk Pięknych we Florencji w 2015 roku. Między innymi otrzymała II nagrodę w XXXIII Premio Firenze - Florencja 2015.

Rysunki Marty przedstawiają wyraz alienacji i zagubienia współczesnego człowieka w miejskiej rzeczywistości, stanowiącej labirynt w którym jednostka czuje się wyobcowana. W pracach tych można doszukiwać się inspiracji psychologią, filozofią czy metafizyką. Sztuka w ujęciu artystki jest niczym kot Schrödingera, problem istnienia został tutaj przedstawiony w cyklu: „Miasta nieistniejące”, co stanowi nie tylko rozważania ontologiczne ich autorki, ale również grę z odbiorcą, który sam zdecyduje o tym co uzna za istniejące, a co za nieistniejące. Można także dopatrywać się inspiracji mitem jaskini Platona, gdzie cienie na ścianach są metaforą postrzeganej przez nas rzeczywistości, która nie istnieje w większym stopniu niż marzenie senne. Dzisiejsza rzeczywistość, nie tylko wirtualna, jest na pograniczu istnienia i nieistnienia, podobnie jak ów cienie na ścianie. „Miasta nieistniejące” w pracach Marty stanowią kompozycje celowo przedstawiające zjawiska z pogranicza snu i jawy, gdzie myśl i jej reprezentacja łączą się w estetycznej projekcji.